Page 144 - historia 6
P. 144

Militaryzm Prus
                                            W  latach  1640–1688  rządy  w  Brandenburgii  sprawował  elektor
                                            Fryderyk Wilhelm Hohenzollern. Odnosił on sukcesy nie tylko
                                            w polityce zagranicznej (uniezależnienie Prus Książęcych od Polski),
                                            ale również wewnętrznej. Fryderyk zwiększył dochody z podatków
                                            i utworzył stałą armię, na której oparł swoje rządy. Jego następca uzy-
       W państwie militarystycznym,         skał od cesarza zgodę na koronację – w 1701 roku z Brandenburgii
       takim jak Prusy, przemysł            i Prus Książęcych powstało Królestwo Prus. Znaczenie tego pań-
       dostarczał broni dla armii,          stwa wzrosło za panowania Fryderyka Wilhelma I (1713–1740)
       administracja sprawnie               i Fryderyka II Wielkiego (1740–1786). Ci władcy przeprowadzili
       ściągała podatki, które
       przeznaczano na utrzymanie           reformy  w  duchu  absolutyzmu,  a  wszelkie  dziedziny  życia  kraju
       wojska, a szkoły miały               podporządkowali celom wojskowym. Prusy stały się państwem mili-
       wychowywać oddanych                  tarystycznym. Przejawem tego było zobowiązanie chłopów i synów
       państwu żołnierzy. Na rycinie:       szlacheckich do odbywania służby wojskowej. Za panowania Fryde-
       korpus kadetów w Berlinie –          ryka II armia pruska liczyła już 200 tysięcy żołnierzy. Taka potęga
       specjalny typ szkoły kształcącej     zapewniła władcy zwycięstwo w wojnie z Austrią i umożliwiła zabór
       przyszłych oficerów.                 Śląska – najbogatszej dzielnicy monarchii Habsburgów.







       Żołnierze służący w pruskiej armii
       byli poddawani wyczerpującym
       ćwiczeniom i surowej
       dyscyplinie. Okrutnie karano ich
       za nieposłuszeństwo i wszelkie
       przewinienia. Taki sposób szkolenia
       nazywa się pruskim drylem.
       Rysunek gdańskiego artysty Daniela
       Chodowieckiego z XVIII wieku ukazuje
       króla Fryderyka II podczas parady
       wojskowej.


       Fryderyk II jako monarcha oświecony

       Fryderyk II skodyfikował prawo, usprawnił działanie wymiaru sprawiedliwości i zniósł tortury stosowane
       wcześniej w procedurze sądowej. Wspierał naukowców oraz zgodnie z duchem epoki wprowadził tole-
       rancję religijną. Dbał też o gospodarczy rozwój państwa, prowadząc politykę merkantylizmu. Przekonany
       o tym, że sprawność administracji, wysokość podatków i bitność armii zależy od wykształcenia, wprowa-
       dził powszechny obowiązek szkolny. Z uwagi na te dokonania jest uważany za monarchę oświecone-
       go. Ustrój, w którym władzę absolutną (niczym nieograniczoną) sprawuje monarcha oświecony, nazywa
       się absolutyzmem oświeconym.

                                        142



   0618_881295_historia_kl6.indd   142                                                                        18.06.2019   11:08:48
   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149