Page 178 - historia 6
P. 178

Bitwa pod Racławicami
                                            Po uformowaniu kilkutysięcznej armii Kościuszko wyruszył z Krako-
                                            wa w kierunku Warszawy. Po drodze dołączyły do niego oddziały wojsk
                                            koronnych. Wkrótce Rosjanie zastąpili Polakom drogę. Do pierwszej
                                            bitwy doszło 4 kwietnia 1794 roku pod Racławicami koło Krakowa.
                                            W tym starciu wojska powstańcze pokonały część armii rosyjskiej.

       Wojciech Kossak, Jan Kiliński           Wiadomość o sukcesie szybko rozniosła się po kraju, a Polacy uwie-
       prowadzi jeńców rosyjskich           rzyli, że zwycięstwo jest możliwe. Kilkanaście dni później, 17 i 18
       przez ulice Warszawy                 kwietnia, oddziały wojskowe i mieszczanie warszawscy po zaciętych
                                            walkach wyparli ze stolicy rosyjski garnizon. W walkach zasłużył się
                                            szewc Jan Kiliński, przywódca warszawskich mieszczan. Insurek-
                                            cja objęła również Litwę. W nocy z 22 na 23 kwietnia powstańcy

       Opisz scenę ukazaną na obra-         pod  dowództwem  pułkownika  Jakuba  Jasińskiego  opanowali
       zie Panorama Racławicka.             Wilno. Do insurekcji przyłączyła się szlachta wielu województw.


























       Zwycięstwo pod Racławicami odniesiono w dużej mierze dzięki bohaterstwu kosynierów, czyli chłopów uzbrojonych jedynie
       w kosy osadzone na sztorc. W trakcie walk jeden z nich, Wojciech Bartos, zdobył rosyjską armatę. Za swój wyczyn otrzymał
       wolność osobistą, szlachectwo i nazwisko Głowacki. Fragment obrazu Panorama Racławicka Jana Styki i Wojciecha Kossaka.


       Uniwersał połaniecki

       Tadeusz Kościuszko od początku zdawał sobie sprawę, że warunkiem powodzenia insurekcji jest jak naj-
       większy udział chłopów w powstaniu. Aby zachęcić ich do uczestnictwa w walce, naczelnik wydał 7 maja
       1794 roku odpowiedni akt prawny w Połańcu pod Krakowem. Na mocy uniwersału połanieckiego
       chłopi otrzymali wolność osobistą – mogli opuścić wieś, jeśli spłacili swojemu panu wszystkie długi. Utrzy-
       mano pańszczyznę, ale zmniejszono jej wymiar. Zlikwidowano też władzę sądową szlachty nad chłopa-
       mi. Uniwersał odniósł skutek jedynie w ograniczonym zakresie – ze względu na bierną postawę zarówno
       szlachty, jak i samych chłopów. Aby nie tracić rąk do pracy w folwarkach, panowie uniemożliwiali często
       chłopskim ochotnikom wstępowanie do powstańczych oddziałów.

                                        176



   0618_881295_historia_kl6.indd   176                                                                        18.06.2019   11:09:21
   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182   183