Page 39 - historia 7
P. 39

Rzeczpospolita Krakowska

          Na czele Rzeczypospolitej Krakowskiej stały polskie władze. Ich kompeten-
          cje określała konstytucja z 1818 r. W państwie obowiązywał język polski,
          istniała też polska administracja. Mieszkańcom zagwarantowano najważniej-
          sze wolności obywatelskie. Rzeczpospolita Krakowska nie była państwem sa-
          modzielnym i nie mogła prowadzić polityki zagranicznej. Interesów państw
          zaborczych  pilnowało  w  niej  trzech  stałych  przedstawicieli  –  rezydentów.
          Początkowo nie mieszali się oni w wewnętrzne sprawy Wolnego Miasta. Sy-
          tuacja zmieniła się, gdy krakowianie udzielili wsparcia rodakom walczącym   Ośrodkiem polskiej nauki i kultury
          w powstaniu listopadowym przeciwko Rosji (1830–1831). Wówczas rezyden-     w Rzeczypospolitej Krakowskiej
                                                                                      był Uniwersytet Jagielloński.
          ci zaczęli wywierać coraz silniejszy wpływ na jej władze.                  Uczelnia uzyskała tę nazwę w 1817 r.
             W  Krakowie,  dzięki  licznym  przywilejom  gospodarczym  i  liberalnym   Wykładał na niej wówczas wybitny
          przepisom, dobrze rozwijał się handel, na czym korzystali krakowscy kupcy.   historyk, językoznawca i bibliotekarz
          Chłopi uzyskali wolność osobistą, a pańszczyznę zamieniono im na czynsz.   Jerzy Samuel Bandtkie.
             Rzeczpospolita Krakowska istniała do 1846 r. Po klęsce powstania kra-
          kowskiego jej terytorium wcielono do Austrii.



                                                                                     W latach 20. XIX w. z inicjatywy
                                                                                     władz Krakowa usypano kopiec
                                                                                     Kościuszki, upamiętniający
                                                                                     wielkiego Polaka. W budowie wzięli
                                                                                     udział Polacy z trzech zaborów.
                                                                                     U podstawy kopca złożono kule
                                                                                     armatnie spod Racławic i ziemię
                                                                                     z pól bitewnych. Symboliczna
                                                                                     mogiła stała się narodową
                                                                                     pamiątką Polaków. Obraz Michała
                                                                                     Stachowicza przedstawia chłopów,
                                                                                     którzy niosą ziemię spod Racławic
                                                                                     na kopiec.


          Galicja w latach 1815–1848
          Po kongresie wiedeńskim najgorsza była sytuacja Polaków w Galicji. Urzę-
          dy sprawowali tam głównie Niemcy albo Czesi. Szkolnictwo galicyjskie sta-
          ło na niskim poziomie. W latach 40. XIX w. do szkół uczęszczało zaledwie
          15 procent dzieci. W tym samym czasie na ziemiach zaboru pruskiego odse-
          tek ten wynosił około 80 procent. Najważniejszy ośrodek naukowy w regionie,
          czyli uniwersytet we Lwowie, oferował niski poziom nauczania. Wykłady od-
          bywały się w języku niemieckim.
             Galicja pod względem gospodarczym była jednym z najbardziej zapóź-
          nionych regionów Cesarstwa Austriackiego. Na wsi nadal panowały stosunki   Ziemiaństwo – posiadacze dużych
                                                                                     i średnich majątków ziemskich.
          feudalne. Chłopi pańszczyźniani pracowali mało wydajnie, a ziemianie nie   Wywodzili się głównie ze szlachty
          unowocześniali swoich gospodarstw. Słabo rozwijały się przemysł i rzemiosło.   oraz innych warstw społecznych –
          W tych warunkach pogłębiała się nędza galicyjskich wsi i miast.            mieszczaństwa i chłopstwa.

                                                                                   37



                                                                                                              02.06.2020   10:20:26
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   37                                                                    02.06.2020   10:20:26
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   37
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44