Page 43 - historia 7
P. 43

Konstytucja zapewniała królowi szerokie uprawnienia. Jednoosobowo prowadził on politykę zagraniczną. Miał
          pełnię władzy wykonawczej, mianował wyższych urzędników, sędziów i senatorów. Organem pomocniczym króla
          była  Rada Stanu,  która  w  jego  imieniu  opracowywała  projekty  ustaw.  W  skład  Rady  Stanu  wchodziła  Rada
          Administracyjna – właściwy rząd Królestwa, złożony z pięciu ministrów. Podczas nieobecności władcy w Króle-
          stwie zastępował go namiestnik. Został nim dawny oficer napoleoński gen. Józef Zajączek. Interesy społeczeństwa
          polskiego reprezentował sejm zwoływany co dwa lata przez króla. Miał ograniczone kompetencje. Podejmował
          uchwały dotyczące prawa cywilnego i karnego oraz w sprawach przedłożonych przez władcę. Zatwierdzał budżet
          państwa i podatki.








                                                                                     Sejm składał się z dwóch izb –
                                                                                     senatu i izby poselskiej. Senatorów
                                                                                     nominował król. Posłem mógł
                                                                                     zostać szlachcic (wybrany
                                                                                     na sejmiku) i mieszczanin (wybrany
                                                                                     przez zgromadzenie gminne).
                                                                                      Prawo udziału w wyborach mieli
                                                                                      tylko najbogatsi obywatele. Obraz
                                                                                      Michała Stachowicza przedstawia
                                                                                     otwarcie obrad sejmu w 1818 r.


          Rozwój gospodarczy Królestwa Polskiego
          Po  latach  wojen  gospodarka  Królestwa  była  w  złym  stanie.  Tym  większe
          znaczenie miały sukcesy ministra skarbu księcia Franciszka Ksawerego
          Druckiego-Lubeckiego.  Zwiększył  on  dochody  państwa  (dzięki  uszczel-
          nieniu  systemu  podatkowego)  i  wprowadził  oszczędności  w  administracji.
          W 1828 r. założył Bank Polski. Instytucja ta emitowała banknoty Królestwa
          i dbała o jego stabilność ekonomiczną.
             Drucki-Lubecki dbał o rozwój przemysłu – budował fabryki i manufak-
          tury. Za jego czasów w Królestwie rozwijał się przemysł wydobywczy, włó-
          kienniczy i metalowy. Jednak Kongresówce daleko było jeszcze do pełnej in-
          dustrializacji. Jako zwolennik protekcjonizmu Drucki-Lubecki wprowadził
          cła na towary z zagranicy. W ten sposób osłabił ich konkurencyjność na pol-
          skim rynku. Minister uzgodnił też korzystne warunki traktatu celnego z Ro-  Franciszek Ksawery Drucki-Lubecki,
          sją. Dzięki temu Polacy mogli eksportować produkty za wschodnią granicę    minister skarbu Królestwa Polskiego
          bez ograniczeń i dodatkowych opłat.                                        w latach 1821–1830, miał niezwykłe
             Pozytywne zmiany powoli zachodziły również na wsi. Chłopi byli osobiście   umiejętności organizacyjne.
                                                                                     Był zwolennikiem ugody
          wolni, pańszczyznę coraz częściej zamieniano na czynsz. Jednak w Królestwie,   z Rosją, by w warunkach pokoju
          inaczej  niż  w  zaborze  pruskim,  nie  przeprowadzono  procesu  uwłaszczenia   modernizować kraj.
          (stało się to dopiero w drugiej połowie XIX w.). Duże znaczenie dla rozwo-  Protekcjonizm – polityka ochrony
          ju rolnictwa miało utworzenie Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego.          krajowego przemysłu i handlu
          Udzielało ono ziemianom kredytów na korzystnych warunkach. Otrzymane       przez państwo, np. poprzez nakładanie
          pieniądze mogli inwestować w unowocześnianie produkcji rolnej.             wysokich ceł na przywożone towary.

                                                                                   41



                                                                                                              02.06.2020   10:20:31
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   41                                                                    02.06.2020   10:20:31
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   41
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48