Page 68 - historia 7
P. 68

3.1      Zjednoczenie Włoch i zjednoczenie Niemiec





        wiek                 NOWOŻYTNOŚĆ                                        WSPÓŁCZESNOŚĆ
                   XVIII                      XIX                        XX                       XXI

                                1861 r. – utworzenie   1871 r. – powstanie
                              Królestwa Włoskiego    II Rzeszy Niemieckiej


        Podejmij temat                          z  Omów sytuację polityczną Włoch w pierwszej połowie XIX w.




        Piemont – kraina w północno-        Królestwo Sardynii i Camillo Cavour
        -zachodnich Włoszech, część
        Królestwa Sardynii; również nazwa   Po Wiośnie Ludów Włochy nadal były  podzielone na kilka  państw. Próby
        całego tego królestwa.              zjednoczenia kraju, podjęte w latach 1848 i 1849, nie powiodły się. Udarem-
                                            niła je Austria, która pragnęła zachować swoje wpływy na Półwyspie Apeniń-
                                            skim. Idea wyzwolenia narodowego i zjednoczenia Włoch była jednak ciągle
                                            żywa.  W  drugiej  połowie  XIX  w.  głównym  ośrodkiem  ruchu  narodowo-
                                            wyzwoleńczego  było  Królestwo  Sardynii  zwane  Piemontem.  Władzę
                                            w nim sprawował Wiktor Emanuel II (król Sardynii: 1849–1861, król Włoch:
                                            1861–1878). Monarcha szanował liberalną konstytucję i dbał o rozwój go-
                                            spodarczy królestwa. Jego prawą ręką był premier i minister spraw zagranicz-
                                            nych Camillo Cavour [czyt. kamillo kawur]. Polityk ten był zwolennikiem
                                            zjednoczenia Włoch. Rozumiał jednak, że Włosi nie są wystarczająco silni,
                                            by samodzielnie wyzwolić się spod dominacji Austrii. Dlatego pozyskał silne-
                                            go sprzymierzeńca – cesarza Francuzów Napoleona III. W 1859 r. francuski
                                            władca wsparł Piemont w wojnie z Austrią. Sojusznicy pokonali Austriaków
                                            w  bitwie  pod  Solferino.  Na  mocy  układu  pokojowego  Francja  uzyskała
                                            od Austrii Lombardię, którą następnie przekazała Królestwu Sardynii. Wy-
        Camillo Cavour                      konano pierwszy krok ku zjednoczeniu Włoch.





                                          Więcej na temat


                                          Czerwony Krzyż

                                          W bitwie pod Solferino zginęło lub zostało rannych prawie 30 tysięcy ludzi.
                                          Świadkiem cierpień żołnierzy – pozbawionych pomocy lekarskiej – był szwaj-
                                          carski kupiec Henri Dunant [czyt. ąri diną]. Poruszony tymi wydarzeniami utwo-
                                          rzył organizację, która zaczęła pomagać ludziom poszkodowanym w wyniku
                                          wojen. Tak powstał Czerwony Krzyż. Istnieje on do dziś.


        Dunant pod Solferino                  z  Wymień zasady, którymi kieruje się Czerwony Krzyż.

                                       66



                                                                                                              02.06.2020   10:21:09
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   66                                                                    02.06.2020   10:21:09
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   66
   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73