Page 127 - historia 8
P. 127

Więcej na temat


          Polityka ChRL wobec Tybetu

          W 1950 r. wojska chińskie zaatakowały i zajęły Tybet, który od 1911 r. był nie-
          zależnym państwem. Pod koniec lat 50. XX w. Chińczycy wprowadzili surową
          politykę okupacyjną wobec Tybetańczyków. Stanowiła ona element antyre-
          ligijnej kampanii Mao. Dyktator dążył do zniszczenia w Chinach konfucjani-
          zmu i buddyzmu. To ostatnie wyznanie, a zwłaszcza jego miejscowa odmiana
          – lamaizm – było szczególnie rozpowszechnione w Tybecie. W ramach
          walki z religią Chińczycy niszczyli świątynie i klasztory. Mnichów umieszczali
          w obozach lub zmuszali do prowadzenia życia w stanie świeckim. Burzyli
          starożytne zabytki. W 1959 r. Tybetańczycy wzniecili przeciwko Chińczykom
          powstanie, które władze ChRL krwawo stłumiły. Religijny przywódca Tybetu   Dalajlama XIV przez lata walczył
          Dalajlama XIV udał się na emigrację do Indii. Jego śladem podążyły dzie-   na arenie międzynarodowej
          siątki tysięcy Tybetańczyków. Kolejna fala prześladowań nastąpiła w czasie   o wolność Tybetu i upominał się
          „rewolucji kulturalnej” w latach 60. XX w. Dopiero po jej zakończeniu Chiny zła-  o prawa Tybetańczyków, nagminne
                                                                                     łamane przez władze ChRL.
          godziły politykę wobec okupowanego kraju. Mimo to co jakiś czas dochodziło   W 1989 r. otrzymał Pokojową
          do poważnych sporów, m.in. w 1989 i 1995 r.                                Nagrodę Nobla. Dla wielu ludzi
                                                                                     na świecie jest autorytetem
              z  Scharakteryzuj politykę komunistycznych Chin wobec Tybetu.          i wzorem cnót.





          W skrócie


               1949 r. – zwycięstwo komunistów w chińskiej wojnie domowej. Powstanie
              ChRL pod rządami Mao.

               Totalitarny reżim komunistyczny Mao. Zmiany gospodarcze (nacjonalizacja,
              reforma rolna, kolektywizacja). „Wielki skok” i „rewolucja kulturalna”.
               1976 r. – śmierć Mao. Urynkowienie chińskiej gospodarki. Utrzymanie
              totalitarnego reżimu.

               1950–1953 – wojna między komunistyczną Koreą Północną i Chinami
              a demokratyczną Koreą Południową i USA. Podział półwyspu.


          Czy już umiesz?


           1   Opisz sytuację w Chinach po II wojnie światowej.

           2   Powiedz, na czym polegał program „wielki skok” zainicjowany przez Mao.
              Wymień skutki tej polityki.
                                                                                     W ramach „wielkiego skoku”  władze
           3   Podaj założenia i metody prowadzenia „rewolucji kulturalnej”. Jaką rolę   przeprowadziły kampanię walki z czte-
              odegrała w niej organizacja młodzieżowa Czerwona Gwardia?              rema plagami. Dowiedz się, na czym
                                                                                     ona polegała i w jakim celu ją realizo-
           4   Jak zmieniła się sytuacja w Chinach po śmierci Mao?                   wano. Napisz notatkę na ten temat.

                                                                                   125
   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131   132