Page 123 - historia 8
P. 123

3.6      Chiny po II wojnie światowej i wojna w Korei





          NOWOŻYTNOŚĆ                                     WSPÓŁCZESNOŚĆ
                                                               XX                                           XXI
          wieki
                 1949 r. – przejęcie władzy przez komunistów                      1976 r. – śmierć
                w Chinach; początek rządów Mao Zedonga                            Mao Zedonga


          Podejmij temat                          z  Przypomnij ważniejsze wydarzenia z okresu II wojny światowej w Azji.




          Wojna domowa w Chinach

          Po zakończeniu okupacji japońskiej w 1945 r. władzę w Chinach przejęła
          popierana przez Stany Zjednoczone nacjonalistyczna partia Kuomintang.
          Jej przywódca Czang Kaj-szek proklamował utworzenie Republiki Chińskiej.
          Nacjonaliści  rządzili  krajem  wyjątkowo  nieudolnie.  Nie  umieli  poprawić
          trudnych warunków życia ludności, której sytuacja – wskutek długotrwałej
          wojny – była bardzo ciężka. Dopuszczali się korupcji i nadużyć, co budziło
          coraz większy sprzeciw społeczeństwa.                                      Chińska wojna domowa – wojna
             Opozycję do rządu stanowiła partia komunistyczna z Mao Zedongiem        między chińskimi komunistami
          na czele. Kontrolowała ona część kraju. Na zajętych przez siebie obszarach   i nacjonalistami z Kuomintangu.
          komuniści odbierali ziemię bogatym gospodarzom i dzielili ją między ubo-   Toczyła się w latach 1927–1937. Została
          gich chłopów. W ten sposób zapewnili sobie poparcie chłopskich mas, które   przerwana z powodu agresji Japonii
          wstępowały w szeregi ich armii. W 1946 r. między komunistami a Kuomin-     na Chiny. Na czas inwazji japońskiej
          tangiem rozgorzała na nowo chińska wojna domowa. W ciągu trzech            komuniści i nacjonaliści porozumieli się,
          lat liczna i bitna armia komunistyczna pokonała nacjonalistów. W styczniu   by wspólnie walczyć z okupantem.
                                                                                     W 1946 r. wojna wybuchła na nowo.
          1949 r. komuniści zajęli stolicę kraju – Pekin. Jesienią 1949 r. Mao uroczy-  Zakończyła się w 1949 r. – zwycięstwem
          ście ogłosił w tym mieście powstanie komunistycznej Chińskiej Republiki    komunistycznej Ludowej Armii
          Ludowej (w skrócie: ChRL). Wiele krajów, m.in. USA, nie uznało tego faktu.  Wyzwolenia.





                                Mao Zedong, Mao Tse-tung (1893–1976)

                                – działacz komunistyczny, przywódca Chińskiej Republiki Ludowej. Od 1931 r. był premie-
                                rem rządu na terytorium kontrolowanym przez komunistów w południowych Chinach.
                                W latach  1934–1935 poprowadził Wielki  Marsz.  W jego trakcie  komuniści w obawie
                                przed  Kuomintangiem przegrupowali swoje wojska i z członkami aparatu partyjnego
                                przemaszerowali z południa na północ Chin. Przemierzyli wówczas ponad 12 tysięcy ki-
                                lometrów. W drodze toczyli walki z wojskami przeciwnika. W październiku 1949 r. po wy-
                                granej wojnie domowej Mao doprowadził do powstania ChRL. Rządził nią aż do śmierci.
                                W państwie wprowadził radykalny wariant komunizmu dostosowany do tradycji i wa-
          runków chińskich – maoizm. Opierał się on na zainicjowanych przez Mao programach „wielkiego skoku” i „rewo-
          lucji kulturalnej”, które spustoszyły gospodarkę i kulturę kraju oraz spowodowały śmierć milionów ludzi.

                                                                                   121
   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128