Page 148 - historia 8
P. 148
Odbudowa kraju. Stosunki narodowościowe po wojnie
Sytuacja gospodarcza Polski w pierwszych latach po wojnie była fatalna.
Brakowało artykułów pierwszej potrzeby. Deficyt surowców oraz urządzeń
fabrycznych i rolniczych, spowodowany rabunkową polityką okupantów,
UNRRA – Administracja Narodów uniemożliwiał wznowienie produkcji. Dlatego TRJN w pierwszej kolejności
Zjednoczonych do spraw Pomocy skupił się na odbudowie gospodarki ze zniszczeń i poprawieniu zaopatrzenia
i Odbudowy. Organizacja działała ludności w podstawowe towary. Trudną sytuację aprowizacyjną częściowo
w latach 1943–1947. Udzielała wsparcia
materialnego krajom zniszczonym łagodziły dostawy z UNRRA. W ramach pomocy Polska otrzymała żywność,
w wyniku wojny. Polska była jednym środki transportu, maszyny, inwentarz żywy i leki. Pomimo tragicznych wo-
z jej największych beneficjentów. jennych doświadczeń Polacy bezzwłocznie przystąpili do odbudowy kraju.
Symbolem podnoszenia kraju
ze zniszczeń stało się wznoszenie
na nowo Warszawy. Odbudowa
stolicy była przedsięwzięciem
zakrojonym na olbrzymią skalę.
Mieszkańcy miasta spontanicznie
brali udział w jego odgruzowywaniu
i odbudowie. Wielu rodaków
wsparło przedsięwzięcie datkami.
W wielu regionach powojennej Polski dochodziło do konfliktów naro-
dowościowych. Na Ziemiach Odzyskanych nie najlepiej układały się relacje
Autochtoni – ludzie mieszkający między polskimi osadnikami a autochtonami. Ślązacy, Kaszubi czy Mazu-
na jakimś obszarze od urodzenia. rzy mieli poczucie odrębności od Polaków i Niemców. Mówili we własnych
dialektach lub po niemiecku. Znaczna część była wyznania ewangelickiego.
Z powodu tych odmienności wielu autochtonów padło ofiarą szykan ze strony
komunistycznych władz i ludności napływowej. Negatywny wizerunek Pola-
Szabrownicy – negatywnie ków w oczach autochtonów utrwaliły łupieżcze napady grup szabrowników
o osobach zajmujących się rabunkiem i złodziei na okoliczne gospodarstwa. Skłoniły one znaczną część rdzennej
mienia opuszczonego przez właścicieli. ludności do wyjazdu do Niemiec. Z kolei rozwój polskiego osadnictwa na Zie-
miach Odzyskanych utrudniały niemieckie oddziały zbrojne realizujące plan
walki partyzanckiej i dywersji na terenach utraconych przez Rzeszę (Werwolf).
Niemieckie podziemie utrudniało organizowanie się polskiej administracji
i dokonywało mordów na Polakach. Kres tym akcjom położyło dopiero za-
kończenie wysiedlania Niemców z Ziem Odzyskanych w 1948 r.
W południowo-wschodniej Polsce toczył się konflikt polsko-ukraiński.
Do walk dochodziło tu między polskim podziemiem, UPA, oddziałami UB
i NKWD. Ofiarą mordów padali zarówno ukraińscy, jak i polscy cywile.
146
