Page 19 - 880631_OTO_JA_kl2_cz2_PODR_HUM_SRODKI

– Oj, przestańcie się wygłupiać! – zdenerwowała się Kasia. – Powiedzcie
w końcu, kto jest głową naszej rodziny, bo muszę coś napisać.

Tata zrobił słodką minę i zapytał podstępnie:

– A wy, kochane dzieci, jak uważacie? (...)
– No? – przynagliła mama, a tata, bębniąc nerwowo palcami w stół, dodał:

– Słuchamy, słuchamy!

– Nooo, mnie się wydaje… – zaczęła niepewnie Kasia. – To znaczy, nie wiem
na pewno, ale moim zdaniem… choć to tylko przypuszczenie… ale chyba… –

przełknęła nerwowo ślinę. – Powtarzam: chyba, bo mogę się mylić, głową naszej

rodziny jest… tata?
Na twarz taty wyszło słońce, a twarz mamy zasnuły chmury. Potem słońce

i chmury zamieniły się miejscami, bo skoro Kaśka obstawiła tatę, Grzesiek
natychmiast wskazał na mamę.

– Czy ja dobrze usłyszałam, córeczko? – spytała groźnie mama.

– Czy ty, syneczku, naprawdę powiedziałeś to, co powiedziałeś? – zagrzmiał tata
i nagle okazało się, że mama źle usłyszała, bo powinna usłyszeć, że głową rodziny

jest mama, a Grzesiek nie powiedział tego, co powiedział, bo głową rodziny jest
tata. Wtedy tata spojrzał z wyrzutem na Kasię, a mama na Grzesia, a Grzesiek nie

wytrzymał i powiedział:

– No to ja już nie wiem!
– Jak to nie wiesz? – spytał tata. – W końcu

kto jest mężczyzną w tym domu? Zawsze

było tak, że to mężczyzna był głową rodziny.
Polował, bronił przed niebezpieczeństwem,

podejmował najważniejsze decyzje. O!

– A jak się ciebie pytałam, którą sukienkę
mam włożyć dzisiaj do szkoły, to kazałeś mi

spytać mamę – zauważyła Kasia.
– Ale ja mówiłem o najważniejszych

decyzjach – przypomniał tata, na co Kasia

uśmiechnęła się triumfująco i powiedziała:
– No właśnie.

– No właśnie – powtórzyła z zadowoleniem

17