Page 54 - polski 5 cz2

Janosik, jak tylko nadszedł, zaraz spostrzegł, jaka zdrada przeciw

niemu była uknuta; ale poradził sobie: wywinął tylko ciupagą i po-
łowa napastników padła na ziemię. Potem chwytał wozy i bryczki,
przez pałac przerzucał, przebiegał na drugą stronę i chwytał w lot.
Dużo napędziwszy strachu, zabrał panu, co miał pieniędzy w domu,
i odszedł do lasu.
Doszły na koniec te sprawki Janosika aż do uszu cesarza we Wied-
niu: mieszkańcy Liptowa ciągle na niego zanosili skargi, więc cesarz
wysłał cały pułk żołnierzy, aby go schwytali. Nie ukrywał się Janosik
przed nimi, lecz śmiało stanął ze swoją ciupagą naprzeciw żołnierzy
uzbrojonych w broń palną. Oni strzelali, a on kule chwytał w powie-
trzu i na nich ciskał, bo czarodziejska koszula nie dopuszczała kul
do niego. Potem wypuścił ciupagę, wołając tylko: – Ciupaga, bij!
Ciupaga tak biła i rąbała na wszystkie strony, że pułk żołnierzy
uciekł w końcu w popłochu.
Innym razem zdrajca jakiś zaszedł Janosika w chwili, gdy klę-
cząc, pacierze odmawiał. Stanąwszy z tyłu, strzelił zdrajca do niego,
bo nie wiedział, że on się kul nie obawia. Gdy jednak kula nie dosię-
gła go i odskoczyła, strzelił raz drugi – a gdy i tym razem odskoczyła,
zdraj ca przestraszony uciekać zaczął [...].
Ale Liptacy sprzysięgli się na niego […]. Wiedzieli, że Janosik
ma siłę nadzwyczajną i starali się dojść, skąd ona pochodziła. Udało

im się w końcu przekupić kobietę, do której on czasem przychodził
ze swoimi kamratami i uczty wyprawiał. Gdy raz był trochę pod-
8
8 podchmielony – lekko pijany chmielony , chytra ta kobieta zaczęła się go rozpy tywać, wyciągać
na słówka, aż w końcu powiedział jej, że tę siłę czarodziejską daje
mu koszula, pas i ciupaga, dary trzech sióstr cza rownic.
Tego tylko potrzeba było mieszkańcom Liptowa; zaczaili się
w domu tej kobiety i gdy Janosik przyszedł znowu ucztę wyprawiać,
a uczęstowawszy się trochę zanadto, spać się położył, oni mu ciupa-
gę wykradli i zamknęli tak daleko, że ją od niego dziesięcioro drzwi
dzieliło.
Potem rzucili się na śpiącego, porozcinali na nim pas i koszulę,
ściągnęli jedno i drugie; zaraz też Janosik wielką swą siłę utracił.
Mogli go związać, zaprowadzić do więzienia, zrobić z nim wszyst-
ko, co chcieli. Ciupaga ruszyła się wprawdzie na pomoc Janosikowi
i ośmioro drzwi przebiła, lecz w dziewiątych ugrzęzła.
Sędziowie skazali na śmierć Janosika i wyrok wykonali jak naj-
spieszniej, a gdy z Wiednia od cesarza nadeszło ułaskawienie, już

było za późno.

52