Page 30 - polski 7 cz 1

Więcej na temat

Polski poeta doctus

Jan Kochanowski (1530–1584) – najwybitniejszy poeta polski XVI wieku. Był
wszechstronnie wykształcony (studiował w Akademii Krakowskiej, potem
w Królewcu i Padwie), znał języki klasyczne i czerpał z wzorów literatury
antycznej, dlatego zyskał zaszczytne miano poeta doctus (czyt. doktus),
czyli poeta uczony. Dworzanin i sekretarz króla Zygmunta Augusta, przy-
jaciel wielu wybitnych magnatów, artystów i polityków. W wieku dojrzałym
zamieszkał w Czarnolesie na ziemi radomskiej. Tworzył poezję łacińską,
ale znacznie bogatszy jest jego dorobek poetycki w języku polskim: pieśni,
fraszki, tragedia Odprawa posłów greckich, treny (napisane po śmierci córki
Urszuli). Autor przekładu Psałterza Dawidowego.

Na zdjęciach widnieją strony tytułowe dzieł
Jana Kochanowskiego wydanych drukiem
w języku polskim. Są to (od lewej):
Fraszki (1584), Psałterz Dawidów (1587), Wróż-
ki (1587) opublikowane w Krakowie w Drukar-
ni Łazarzowej oraz (na dole) Pieśń święto-
jańska o Sobótce (1884) wydana nakładem
Księgarni A. Cybulskiego w Poznaniu. Obej-
rzyj je dokładnie i powiedz, czym się charak-
teryzują. Jakie dostrzegasz różnice w wyda-
niach pochodzacych z różnych okresów?

28