Page 181 - polski 8 cz1

4.9 Koniec może być niezauważalny (obraz poetycki, środki poetyckiego
obrazowania)

Podejmij temat z Czego spodziewają się ludzie, słysząc o globalnym zakończeniu życia
na ziemi? Jakie uczucia się wówczas pojawiają?
z Podczas czytania wiersza Czesława Miłosza zwróć uwagę na to, że koniec
świata można zobaczyć inaczej niż dotychczas. Zapamiętaj, o jakich
okolicznościach tego wydarzenia mówi podmiot liryczny.

Czesław Miłosz
Piosenka o końcu świata

W dzień końca świata
Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji,
Rybak naprawia błyszczącą sieć.
Skaczą w morzu wesołe delfiny,
Młode wróble czepiają się rynny
I wąż ma złotą skórę, jak powinien mieć. Czesław Miłosz (1911–2004) – polski
poeta, prozaik, historyk literatury
W dzień końca świata i tłumacz m.in. Apokalipsy, laureat
Kobiety idą polem pod parasolkami, Literackiej Nagrody Nobla (1980).
Pijak zasypia na brzegu trawnika,
Nawołują na ulicy sprzedawcy warzywa
I łódka z żółtym żaglem do wyspy podpływa,
Dźwięk skrzypiec w powietrzu trwa
I noc gwiaździstą odmyka.

A którzy czekali błyskawic i gromów,
Są zawiedzeni.
A którzy czekali znaków i archanielskich trąb,
Nie wierzą, że staje się już.
Dopóki słońce i księżyc są w górze,
Dopóki trzmiel nawiedza różę,
Dopóki dzieci różowe się rodzą,
Nikt nie wierzy, że staje się już.

Tylko siwy staruszek, który byłby prorokiem,
Ale nie jest prorokiem, bo ma inne zajęcie,
Powiada przewiązując pomidory:
Innego końca świata nie będzie,
Innego końca świata nie będzie.

179