Page 194 - polski 8 cz2

6
6 szrapnel – rodzaj pocisku artyleryj- liści, niczym zamrożone czarną próżnią w chwili eksplozji węglowe szrapnele .
7
skiego [...] Asymetria wież powoduje, iż cały ten ażur żywokrystu zdaje się chylić
7 asymetria – patrz s. 166 ku kraterowi, ku patrzącemu, i na jego prawą stronę; natomiast [...] kształt
zewnętrznych powierzchni [budowli] – iż toczy Katedrę jakiś nowotwór ka-
mienia, że mianowicie patrzący widzi właśnie ostatnią, przedśmiertną postać
budowli, a zaraz – za dzień, dwa – zapadnie się ona w siebie, sklęśnie, przegni-
je, trzasną pod ciężarem udręczonego kamienia strzeliste żebra, zwieńczony
krzyżem kręgosłup runie w cieniste przestrzenie organów wewnętrznych i spo-
między szczęk wysuniętego portalu wytoczy się powolna lawina kruchej krwi
Katedry. Forma mówi o udręce samotnego konania, słabości materii, która za-
truwa zwątpieniem niewidzialnego ducha. A jeśli się zgasi reflektor i chwilę tak
posiedzi na stoku, [...] głodna źrenica wyłapie pojedyncze promienie światła
bijące z wysokiej bryły cienia. Gwiazdy prześwietlają Katedrę na przestrzał.
[...] O określonej porze określone gwiazdy są w stanie posłać swe światło
p r z e z Katedrę. Schodzący ku niej rejestruje co chwila błysk i jasności z tej
gigantycznej plamy mroku, prawie jak sygnały rozpadu w komorze próż-
niowej: strzały z nicości. Potem wchodzi w cień portalu, zamykają się wokół
niego kurtyny zamarzniętych fal, gąszcz żelazowych krzaków, brodzi w wyle-
wach jeziora bólu. Zakręt, światło – i stoi przed grobem.
* *
*
8
8 Terrence – czyt. terens [...] Terrence daje mi trójwymiarowe projekcje Katedry, w dowolnej skali,
w dowolnym przyspieszeniu. [...] Teraz tu, przede mną, w skrzyżowaniu męt-
nych słupów światła, Katedra zmienia się z kamienia w zwierzę. Nie oddech,
ale coś jednak porusza nią, istnieje rytm – wielogodzinny, skomplikowany rytm
– w którym żebra nawy głównej unoszą się i opadają, szpony wież zaciskają się

Kadr z filmu Katedra, reż. Tomasz
Bagiński, 2002

192