Page 190 - polski 8 cz2

Południową nawą poszedł w stronę skrzyżowania. W miarę jak zbliżał się
18
18 prezbiterium – część kościoła z ołta- do prezbiterium , narastało w nim uczucie bliskości czegoś znaczącego. Tak
rzem głównym, przeznaczona dla ka- było w istocie. Słoneczne światło wlewało się do środka, ale sklepienie było
płanów i służby ołtarza całe, a w ścianach nie widział żadnych dziur. Kiedy wyszedł z nawy bocznej
na skrzyżowanie, zobaczył, że to światło leje się przez rząd wielkich okien,
z których kilka ma wprawione kolorowe szkło, a ów blask wypełnia wnętrze
kościoła ciepłem i światłem. Jack nie potrafił pojąć, jakim cudem udało się
stworzyć tak wielką powierzchnię okien; wydawało mu się, że więcej jest
okien niż ścian. Był oszołomiony. Jak to można było zrobić, jeśli nie magią?
Poczuł dreszcz zabobonnego lęku, kiedy wchodził po schodach do pre-
zbiterium. Zatrzymał się na ich szczycie i patrzył w zmieszaniu na tafle kolo-
rowego światła i kamienia. Powoli zaczynał sobie uświadamiać, że taki obraz
już kiedyś widział, ale jedynie w wyobraźni. Tak właśnie wyglądał kościół jego
marzeń, te wielkie okna, bijące w niebo sklepienia, cała budowla ze światła
i powietrza. […]
Ostrołuki i sklepienie żebrowe zostały tutaj połączone, podobnie jak w kru-
chcie, ale teraz okazało się już na pewno, że kruchta była jedynie ostrożną
wprawką dla zastosowania nowej technologii. W porównaniu z tym tutaj, wy-
dawała się przysadzista, a jej żebra i wypełnienia za ciężkie, łuki zaś za małe.
19 dźwigar – belka podtrzymująca jakąś Tutaj wszystko miało lekkość, szczupłość, delikatność i przestronność. [...] Że-
konstrukcję, np. strop
bra wskazywały jednoznacznie, jak rozkłada się ciężar budynku na kolumny
20 Euklides (ok. 365 p.n.e. – ok. 300 p.n.e.) i filary. Stanowiły naoczny dowód, że wielki budynek nie musi być postawiony
– matematyk grecki, pochodził z Aten,
ale działał głównie w Aleksandrii; twór- z grubych murów i masywnych filarów, a okienka niekoniecznie powinien
19
ca podstaw matematyki, jego dzieło mieć malutkie. Ciężar został rozdzielony na główne dźwigary , dzięki czemu
Elementy stanowiło podstawowy pod- to, co zostało, mogło być wypełnione lekkim kamieniem, szkłem lub po prostu
20
ręcznik geometrii aż do XIX w. przestrzenią. Urzekało to Jacka. To prawie tak, jak się zakochać. Euklides

Wnętrze katedry w Saint Denis

188