Page 62 - biologia 8
P. 62

Więcej na temat


        Jak powstawała teoria doboru naturalnego?

        W 1831 r. młody Darwin został przyjęty jako przyrodnik na wyprawę badaw-
        czą na okręcie Beagle [czyt. bigel]. W ciągu 5 lat podróży badacz opłynął
        kulę ziemską. Odwiedził m.in. Amerykę Południową, wyspy Galapagos, Nową
        Zelandię i Australię. W czasie podróży prowadził obserwacje geologiczne,
        dokonywał odkryć skamieniałości, porównywał budowę zwierząt żyjących        Karol Darwin (po lewej) żył w tych
        na odwiedzanych lądach i sporządzał bardzo staranne notatki. Szczególnie    samych czasach co ojciec genetyki
                                                                                    – Grzegorz Mendel (po prawej).
        zaciekawiły go wyspy Galapagos, które leżą na Oceanie Spokojnym, w odle-    Obaj prowadzili badania związane
        głości ok. 900 km od Ameryki Południowej. Przyrodnik zadawał sobie pytanie,   z mechanizmami dziedziczenia
        jak mogło dojść do zasiedlenia tak odseparowanego lądu. Zwrócił uwagę,      i ewolucją, a ich wyniki prowadzą
        że żyją tam gatunki podobne do tych południowoamerykańskich, a jednak       do podobnych wniosków
        o cechach charakterystycznych tylko dla nich. Darwin dużo uwagi poświęcił
        ptakom. Zaobserwował, że te żyjące na wyspach są podobne do znanych mu zięb z kontynentu, jednak różnią się
        budową dziobów. Stwierdził, że różnice te wynikają ze spożywania odmiennego pokarmu. Założył, że obserwowane
        ptaki miały wspólnego przodka przybyłego z kontynentu. Osobniki odizolowane od tych na kontynencie musiały
        się dostosować do nowych warunków, np. dostępnego pokarmu. Po powrocie z wyprawy i wieloletniej analizie
        zebranych danych w 1859 r. Darwin opublikował swoje przemyślenia w znanej książce O pochodzeniu gatunków
        drogą doboru naturalnego.





















        Opisano 14 gatunków zięb Darwina. Różnią się między innymi dziobami, które są przystosowaniem do określonego rodzaju
        pokarmu





        Dobór sztuczny – działanie człowieka
        Dobór sztuczny to zabiegi hodowlane, w których wykorzystuje się naturalną zmienność organizmów. Jednak w tym
        wypadku selekcji przeżywających i rozmnażających się zwierząt dokonuje nie środowisko, ale człowiek (tab. 2.1).
        Ludzkie potrzeby i upodobania doprowadziły np. do wytworzenia różnych ras psów z udomowionego wilka (il. 2.23).
        Wiele z nich nie potrafiłoby przeżyć w środowisku przyrodniczym. Ich istnienie i rozmnażanie się jest wspomagane
        przez człowieka. Niestety krzyżowanie zwierząt nakierowane na cechy zewnętrzne lub związane z zachowaniem
        często prowadzi do powstawania form podatnych na choroby i żyjących krócej. Na przykład buldogi francuskie mają
        problemy z oddychaniem, chrapią, cierpią na schorzenia oczu i źle znoszą upały.

                                       60
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67