Page 206 - 881414_FIZYKA_podrecznik_kl_8_PP_fiipbook
P. 206

6.1     Światło i jego właściwości





        Podejmij temat                      O O  Światło to fala czy cząstka?




                                            Czym jest światło?
                                            Jedną z pierwszych prób wyjaśnienia, czym jest światło, była hipoteza Isaa-
                                            ca Newtona. Zakładała, że światło jest strumieniem nadzwyczaj drobnych,
                                            niezwykle szybko poruszających się cząstek. Od łacińskiego słowa corpuscula
                                            ‘mała cząstka’ teorię tę nazwano korpuskularną. Poglądy Newtona na temat
                                            natury światła zmieniały się. W trakcie dalszej pracy badawczej zaczął przy-
                                            puszczać, że światło jest falą, i w oparciu o tę teorię sam wyjaśnił wiele zjawisk.
                                            Współczesny Newtonowi holenderski fizyk Christian Huygens (czyt. hojhens;
                                            1629–1695) w 1690 roku wysunął nową teorię – teorię falową światła. Według
                                            niej każdy punkt środowiska, do którego dociera fala, staje się źródłem nowe-
                                            go zaburzenia rozchodzącego się w postaci fali. Istniały również inne zjawiska
                                            (poznasz je w tym dziale), których nie potrafiono wyjaśnić w oparciu o teorię
                                            korpuskularną. Pogląd „cząsteczkowy” zaczął być wypierany przez teorię, że
                                            światło jest falą. W 1867 roku James Clerk Maxwell udowodnił, że światło jest
                                            falą elektromagnetyczną.
                                               Jak widzisz, twierdzenia na temat natury światła zmieniały się w ciągu wie-
                                            ków, a prawdziwa natura światła jest bardzo trudna do określenia. Raz zacho-
                                            wuje się ono jak fala, a innym razem jak strumień cząstek (nazwanych wcześniej
                                            korpuskułami). Dlatego uważa się, że światło ma podwójną naturę – korpusku-
        Optyka zajmuje się światłem i jego   larno-falową. W dziale optyka (od gr. optikos, czyli ‘wzrokowy’ i optos, czyli
        oddziaływaniem z materią.           ‘widzialny’) wykonamy doświadczenia, które potwierdzają tę opinię.

                   długość fali             Światło jako fala elektromagnetyczna
        10 2  1  10  2  10  4  10  8  10  10  10  12
        A       b   C    d    e    f        Światło towarzyszy nam na co dzień  – dzięki niemu widzimy, korzystamy
                                            z energii, jaką ono przenosi, oraz wykorzystujemy je w wielu dziedzinach
                    światło                 życia. Jak wiesz, światło jest falą elektromagnetyczną odbieraną przez nasz
                    widzialne
                                            zmysł wzroku. Przypomnij sobie informację na temat widma fal elektromag-
                                            netycznych – światłem widzialnym nazwaliśmy fale o długości od ok. 400 nm
                                 7
               7
            7  10 m           4  10 m
        A – fale radiowe                    do ok. 700 nm (il. 6.1).
        b – mikrofale
        C – podczerwień                     Źródła światła
        d – nadfiolet
        e – promieniowanie rentgenowskie    Źródłami światła będziemy nazywać wszystkie ciała wysyłające promienio-
        f – promieniowanie gamma
                                            wanie widzialne. Znamy wiele źródeł światła, ale najpowszechniejszym i naj-
        6.1  Widmo fal elektromagne-
        tycznych z wyróżnionym światłem     silniejszym  jest  Słońce.  Źródłem  energii  promieniowania  Słońca  i  innych
        widzialnym                          gwiazd jest energia uwalniana w zachodzących w nich reakcjach jądrowych.

                                      204
   201   202   203   204   205   206   207   208   209   210   211