Page 209 - 881414_FIZYKA_podrecznik_kl_8_PP_fiipbook

6.2 Prostoliniowe rozchodzenie się światła

Podejmij temat

Jak udowodnić, że światło rozchodzi się
prostoliniowo?

Rozchodzenie się światła roztwór koloid
rzeczywisty
Światło, napotykając na swojej drodze różne ciała, zachowuje się niejednako-
wo. Istnieją ciała, które przepuszczają światło – nazywamy je ciałami prze-
zroczystymi. Zaliczamy do nich na przykład wodę i szkło. Ciała, które nie
przepuszczają światła, to ciała nieprzezroczyste. Częściowo przezroczyste
są np. szkło matowe i mleczne, pergamin, natłuszczony papier.
Ośrodki, w których może rozchodzić się światło, to ośrodki optyczne.
Mogą być one optycznie jednorodne i optycznie niejednorodne. Ośro-
dek jednorodny to ośrodek, którego właściwości fizykochemiczne (np. gęstość, A. B.
temperatura) we wszystkich punktach są jednakowe (il. 6.5 A.). 6.5 Ośrodki – jednorodny (A.)
i niejednorodny (b.)
Promień świetlny

Patrząc na światło przenikające przez otwór w żaluzji, światło żarówki osło-
niętej kloszem w ciemnym pokoju, na światła samochodu w nocy lub na pro-
mień lasera, możesz zaobserwować, że światło rozchodzi się wzdłuż linii pro-
stych (prostoliniowe rozchodzenie się światła).
Promieniem świetlnym nazywamy wąską wiązkę promieniowania
przedstawioną w postaci linii prostej, której kierunek jest zgodny z kierun-
kiem rozchodzenia się światła (il. 6.6).

promień świetlny
źródło światła A B

6.6 Promień świetlny

Światło między dwoma dowolnymi punktami biegnie po takiej drodze,
aby czas potrzebny na jej przebycie był jak najkrótszy. Prostoliniowe rozcho-
dzenie się światła wykorzystuje się m.in. przy wytyczaniu linii prostych na
powierzchni ziemi (w geodezji), oraz przy wyznaczaniu odległości w wodzie
i w powietrzu.

207