Page 151 - historia 7
P. 151

Związek  Walki  Czynnej  działał  w  ukryciu.  Z  czasem  powołał  jednak
          dwie legalne organizacje. Były to Związek Strzelecki we Lwowie (1910 r.)
          i Towarzystwo „Strzelec” w Krakowie (1911 r.). Nie tylko socjaliści tworzy-
          li formacje paramilitarne. Uaktywniły się również inne środowiska polityczne
          w Galicji. Endecja utworzyła Polskie Drużyny Strzeleckie. Z inicjatywy
          PSL powstały Drużyny Bartoszowe. W działalność wojskową zaangażowali
          się również członkowie Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Orga-
          nizacją tą kierował gen. Józef Haller.
             W 1912 r. – w obliczu narastającego konfliktu międzynarodowego polskie   Z ramienia Związku Strzeleckiego
          organizacje paramilitarne połączyły siły. Powołano wówczas wspólny skarb   powstała tajna szkoła,
          oraz komisję. Zasiedli w niej przedstawiciele większości polskich stronnictw   która kształciła oficerów.
                                                                                      Po jej ukończeniu absolwenci
          z poszczególnych zaborów. Komisja nadzorowała działalność wymienionych     otrzymywali odznakę „Parasol”.
          organizacji. Komendantem formacji strzeleckich mianowano Józefa Piłsud-     Dla wychowanków szkoły
          skiego. Cieszył się on wielkim autorytetem wśród młodzieży.                 była ona powodem do dumy.


























                                                                                     Ćwiczenia Związku Strzeleckiego
                                                                                     w Zakopanem. Przed kompanią idą:
                                                                                     Józef Piłsudski (z lewej) i Kazimierz
                                                                                     Sosnkowski.

                O pracy w organizacjach paramilitarnych

          Do organizacji paramilitarnych przyłączali się młodzi ochotnicy. Często byli to studenci i gimnazjaliści bez jakie-
          gokolwiek przygotowania wojskowego. Szkolenie strzelców rozpoczynano więc od ćwiczeń sportowych. Ochotnicy
          zgłębiali historię wojskowości, geografię i historię polskich powstań. Poznawali zasady funkcjonowania broni i nowo-
          czesne sposoby walki. Gdy zagrożenie wojenne nasiliło się, przygotowania jeszcze wzmożono. Zakupiono karabiny
          i prowadzono szkolenia z bronią. Opracowano też plany na wypadek wojny. Dzięki tym działaniom odrodziły się
          tradycje wojskowe wśród młodych Polaków i Polek – do organizacji paramilitarnych wstępowały bowiem również
          kobiety. Przygotowywały się one do pracy w służbie medycznej lub w wywiadzie. W organizacjach strzeleckich kształ-
          towano postawy patriotyczne. Wychowankowie poznawali literaturę piękną i dzieje ojczyste. Uroczyście obchodzili
          ważne rocznice narodowe. Przez kilka lat wyszkolono kilka tysięcy żołnierzy (w tym kilkaset kobiet). Wiele z tych osób
          wstąpiło później do armii w wolnej Polsce lub piastowało urzędy państwowe.

                                                                                   149



                                                                                                              02.06.2020   10:23:09
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   149                                                                   02.06.2020   10:23:09
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   149
   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156