Page 221 - historia 7
P. 221

Więcej na temat


          Polska A i Polska B

          Poważnym problemem II Rzeczypospolitej były różnice w poziomie rozwoju
          między dawnymi zaborami. W rezultacie po 1918 r. utrwalił się umowny podział
          na Polskę A i Polskę B. Pierwsza była lepiej zurbanizowana. Na jej obszarze
          działała większość zakładów przemysłowych. Odsetek analfabetów był niż-
          szy niż na wschodzie państwa (na ziemiach zaboru pruskiego wynosił tylko
          3 procent). Wschodnie ziemie (Polska B) miały charakter rolniczy. Poza zagłę-
          biem naftowym w Galicji Wschodniej prawie nie istniał tu przemysł. Problem
          stanowił analfabetyzm. Na Polesiu i Wołyniu niemal 70 procent mieszkań-
          ców powyżej 10. roku życia nie umiało czytać ani pisać. Odsetek analfabetów
          w całej Polsce w 1921 r. wynosił około 34 procent ogółu ludności.

              z  Wyjaśnij, na czym polegał podział na Polskę A i Polskę B. Z czego wynikał?  Podział na Polskę A i Polskę B





          Reformy Grabskiego

          W pierwszych latach niepodległości dochody skarbu były bardzo niskie i nie
          wystarczały  na  zaspokojenie  wszystkich  potrzeb.  Poza  tym  z  powodu  walk
          o granice państwo musiało przeznaczać ogromne fundusze na wojsko. Wydat-
          ki te stanowiły ponad połowę budżetu. Władze starały się rozwiązać problem
          deficytu przez dodruk pieniędzy, co stało się jedną z przyczyn hiperinflacji.
          Gwałtowny wzrost cen doprowadził do drastycznego pogorszenia się warun-
          ków życia, a w konsekwencji – protestów społecznych. Aby poprawić stan go-
          spodarki państwa, prezydent Stanisław Wojciechowski powołał gabinet złożony
          z bezpartyjnych fachowców. Na jego czele stanął Władysław Grabski.
             Premier Grabski zwiększył dochody państwa dzięki usprawnieniu syste-
          mu podatkowego. W 1924 r. przeprowadził reformę walutową. W miejsce
          marki polskiej (obowiązującej w kraju od 1920 r.) wprowadzono nową wa-
          lutę – złotego. Za jego emisję odpowiadał nowo powstały Bank Polski.
             Innym osiągnięciem Grabskiego było przeprowadzenie reformy rolnej.
          W jej wyniku państwo wykupiło część wielkich majątków ziemskich, by po-
          tem podzielić je i sprzedać na korzystnych warunkach chłopom.
                                                                                     Władysław Grabski był wybitnym
                                                                                     ekonomistą, premierem
                                                                                      i ministrem skarbu w latach
                                                                                     1923–1925. Jego reforma walutowa
                                                                                     skutecznie powstrzymała
                                                                                      inflację i wzmocniła polską
                                                                                     gospodarkę. Premier przeprowadził
                                                                                     zmiany siłami państwa –
                                                                                      bez zagranicznych kredytów,
         Awers i rewers banknotu wprowadzonego do obiegu w 1927 r.                   co było jego olbrzymim sukcesem.

                                                                                   219



                                                                                                              02.06.2020   10:24:35
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   219
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   219                                                                   02.06.2020   10:24:35
   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226