Page 52 - historia 7
P. 52

Powstanie poza Królestwem i wsparcie z zewnątrz

                                            W 1831 r. działania wojenne toczyły się również na ziemiach zabranych –
                                            przede wszystkim na Litwie. Polskie sukcesy spowodowały samorzutne for-
                                            mowanie  oddziałów  partyzanckich  na  tych  terenach.  Wsparły  je  jednostki
                                            regularnej armii z Kongresówki. Pomimo paru lokalnych sukcesów powstań-
                                            com nie udało się zdobyć Wilna. Po kilku miesiącach walki zostały stłumione.
                                               Do powstania dołączyli liczni ochotnicy z pozostałych zaborów, głównie
                                            z Wielkopolski i Pomorza, a także z Krakowa i Galicji. Swoim zaangażo-
                                            waniem udowodnili, że łączy ich więź z mieszkańcami Królestwa, a podział
                                            ziem polskich między trzech zaborców jest sztuczny.
        Bohaterką powstania w dawnych
        Inflantach (dzisiejsza Łotwa)              Przyczyny powstańczej klęski
        oraz na Litwie była 24-letnia       Przez kilka miesięcy 1831 r. polska armia skutecznie przeciwstawiała się Ro-
        szlachcianka Emilia Plater.
        Utworzyła ona własny oddział        sjanom. Jednak od początku to nieprzyjaciel miał liczniejsze wojsko. Ten czyn-
        partyzancki.                        nik zdecydował o powstańczej klęsce. Polscy dowódcy byli świadomi przewagi
                                            Rosji. Ograniczali własne działania militarne, by zostawić sobie możliwość
                                            podjęcia  rokowań.  Taką  politykę  prowadził  między  innymi  Jan  Skrzynec-
        Konfiskata – zabranie komuś jego    ki,  który  najdłużej  sprawował  naczelne  dowództwo  nad  armią  (od  lutego
        własności przez władze.             do sierpnia 1831 r.). Niestety, przez tę nadmierną ostrożność wodzów i ich
                                            błędy śmiałe plany ofensywnych działań się nie powiodły. Zwycięstwa i żoł-
                                            nierski entuzjazm nie zostały należycie wykorzystane.
                                               O klęsce powstania przesądziły też czynniki polityczne. Rząd Narodo-
                                            wy  nie  podjął  kwestii  uwłaszczenia  włościan.  Tym  samym  nie  przyciągnął
                                            ich do powstania. Wprawdzie w armii walczyli chłopi, ale tylko niewielka ich
                                            część  żywiła  szczery  zapał  do  walki.  Poza  tym  powstaniu  było  przeciwne
                                            ziemiaństwo – grupa, która z racji swojej pozycji i majątku pełniła w naro-
                                            dzie funkcje przywódcze. W obawie przed konfiskatą dóbr w razie klęski
                                            większość przedstawicieli tej warstwy nie przyłączyła się do walki. Zryw ten
                                            cieszył się natomiast poparciem średniej szlachty i drobnego mieszczaństwa.
                                            Ofiarność z ich strony miała duże znaczenie, ale okazała się niewystarczająca.

                                                   Znaczenie powstania

                                            Powstanie listopadowe było aktem wielkiego patriotyzmu ze strony walczą-
        Jednym z powodów klęski
        powstania był brak wsparcia         cych. Ich legenda pozostała żywa w społeczeństwie przez następne dziesię-
        ze strony mocarstw europejskich     ciolecia. Odwoływano się do niej podczas kolejnych zrywów. Dla młodszych
        (pomimo starań Czartoryskiego).     pokoleń było ono lekcją ofiarności, bohaterstwa i honoru. Silnie wpłynęło
        Ich stosunek do sprawy polskiej     na literaturę polską XIX w. Przyczyniło się też do umocnienia świadomości
        celnie oddają słowa francuskiego
        ministra spraw zagranicznych        narodowej Polaków. Powstanie listopadowe nadało rozgłos sprawie polskiej –
        Horace’a [czyt. orasa] Sébastianiego.   nigdy wcześniej nie cieszyła się ona tak dużym zainteresowaniem w Europie.
        Na wieść o zdobyciu polskiej        Do walki po stronie Polaków przyłączyło się kilkuset ochotników z kilkunastu
        stolicy przez Rosjan powiedział on:   krajów. Ponadto mieszkańcy Europy spontanicznie manifestowali swoje po-
        Porządek panuje w Warszawie.
        Do tej wypowiedzi nawiązuje         parcie na ulicach miast. Wielu z nich uprzytomniło sobie wtedy, czym dla na-
        grafika o takim właśnie tytule.     szego narodu była tragedia rozbiorów.

                                       50



                                                                                                              02.06.2020   10:20:48
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   50                                                                    02.06.2020   10:20:48
   0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd   50
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57