Page 50 - historia 7
P. 50
Przebieg powstania listopadowego 26 maja 1831 r. 6–7 września 1831 r. wrzesień–październik 1831 r.
Z początkiem lutego 1831 r. granice Królestwa przekroczyła armia rosyjska. Dowodził nią feldmarszałek
Iwan Dybicz. Rosjanie wystawili przeciwko Polakom 127 tysięcy żołnierzy. W armii Królestwa Polskiego,
która była teraz wojskiem niepodległej Polski, na początku 1831 r. służyło 50 tysięcy żołnierzy. Z czasem W maju obie armie spotkały się Generał Iwan Paskiewicz – Po kapitulacji Warszawy większość
stan liczebny po obu stronach się zwiększył. Wojna miała charakter regularny – prowadziły ją dwie w krwawym boju pod Ostrołęką. nowy dowódca wojsk rosyjskich polskich oddziałów przekroczyła
wrogie armie. Na niektórych obszarach uaktywnili się też polscy partyzanci. Pomimo bohaterskiego oporu – zaatakował Warszawę. granicę z Prusami, Krakowem
wojska polskie pod dowództwem Polacy pod rozkazami i Austrią, a następnie złożyła broń.
gen. Jana Skrzyneckiego poniosły gen. Józefa Sowińskiego ofiarnie W październiku poddały się dwa
klęskę. Po bitwie pogorszyły się bronili warszawskiej Woli, ostatnie punkty oporu: twierdze
nastroje w powstańczych jednak dowództwo podjęło w Modlinie i w Zamościu.
szeregach, nasiliły dezercje. decyzję o kapitulacji. Powstanie dobiegło końca.
29/30 listopada 1830 r. 25 lutego 1831 r. marzec/kwiecień 1831 r.
Wydarzenia nocy Polacy postanowili się bronić
listopadowej w Warszawie na przedpolach zagrożonej stolicy.
zapoczątkowały wybuch Dnia 25 lutego pod Grochowem
powstania. rozegrała się bitwa. Dowodził w niej
gen. Józef Chłopicki (niebędący już
dyktatorem powstania). Najbardziej
zacięte walki toczono o Olszynkę
Grochowską. Był to skrawek lasu
otoczonego mokradłami, przez który
można było poprowadzić wojsko Wojciech Kossak, Sowiński na szańcach Woli
na stolicę. Nie zwyciężyła żadna
ze stron, ale Rosjanie ponieśli w bitwie
znaczne straty i musieli zrezygnować Na przełomie marca i kwietnia Polacy
z ataku na Warszawę. przeszli do ofensywy. Generał
Poniżej: obraz Wojciecha Kossaka Jan Skrzynecki – wówczas naczelny
Olszynka Grochowska. wódz powstania – zgodził się na realizację
planu opracowanego przez gen. Ignacego
Prądzyńskiego (powyżej na obrazie).
Polacy odnieśli trzy wspaniale zwycięstwa
nad Rosjanami – pod Wawrem,
Dębem Wielkim i Iganiami.
48
0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd 48 02.06.2020 10:20:45
0602_881435_historia_kl7_DRUK.indd 48
02.06.2020 10:20:45