Page 200 - historia 8
P. 200

Ciekawe!                            Film
        Kanał Andrzeja Wajdy, którego premie-  W PRL filmowcy – podobnie jak inni artyści – nie mieli swobody twórczej.
        ra odbyła się w 1957 r., był pierwszym fil-  Cenzorzy ingerowali w treść scenariuszy lub nakazywali wycinać kontrower-
        mem o powstaniu warszawskim.
                                            syjne sceny. Pomimo ograniczeń rodzima kinematografia świetnie się rozwi-
                                            jała. W 1956 r. w związku z wydarzeniami Października narodziła się znana
        Ciekawe!
                                            w świecie polska szkoła filmowa. Jej przedstawiciele wykorzystali krótki
        Władze zabraniały rozpowszechniania
        dzieł, które, ich zdaniem, stanowiły za-  okres liberalizacji polityki kulturalnej. Podjęli odważny rozrachunek z okre-
        grożenie dla ustroju. Rolki z taśmami fil-  sem  II  wojny  światowej  i  czasami  socrealizmu.  Do  wybitnych  przedstawi-
        mów niedopuszczanych przez cenzurę   cieli tej formacji artystycznej należeli Andrzej Wajda (Kanał, Popiół i diament),
        do rozpowszechniania latami były prze-  Andrzej Munk (Eroica [czyt. eroika]), Wojciech Jerzy Has (Pożegnania) i Jerzy
        chowywane na półkach magazynów.     Kawalerowicz (Pociąg). Oprócz tych twórców światową sławę zdobył Roman
        Stąd zwano je potocznie półkownikami.   Polański. Jego pełnometrażowy debiut Nóż w wodzie jako pierwszy polski film
        Miano to zyskały między innymi Kobie-
        ta samotna Agnieszki Holland z 1981 r.   otrzymał nominację do Oscara [czyt. oskara].
        czy Przesłuchanie Ryszarda Bugajskie-  W drugiej połowie lat 70. XX w. w polskiej kinematografii pojawił się nurt
        go z 1982 r. Oba filmy trafiły do kin do-  kina moralnego niepokoju.  Jego  reprezentanci  podejmowali  aktualne
        piero po upadku komunizmu w 1989 r.  problemy społeczno-polityczne: korupcję, nepotyzm czy bezradność obywa-
                                            tela (najczęściej pochodzącego z prowincji) w zderzeniu z władzą. Do przed-
                                            stawicieli kina moralnego niepokoju należeli między innymi: Andrzej Wajda
                                            (Człowiek z marmuru), Krzysztof Zanussi (Barwy ochronne), Krzysztof Kieślowski
                                            (Amator), Agnieszka Holland (Aktorzy prowincjonalni) i Feliks Falk (Wodzirej).
                                               Rekordy oglądalności w kinach biły ekranizacje powieści historycznych:
                                            Krzyżaków w reżyserii Aleksandra Forda czy Potopu nakręconego przez Jerzego
                                            Hoffmana. Popularnością cieszyły się też komedie Sylwestra Chęcińskiego
                                            (Sami swoi) i Stanisława Barei (Miś).

























        Kadr z filmu Popiół i diament Andrzeja Wajdy z odtwórcą   Komedia Stanisława Barei Miś opowiada o poczynaniach
        głównej roli – Zbigniewem Cybulskim. Wajda ukazał     lawiranta Ryszarda Ochódzkiego, prezesa klubu sportowego
        w filmie losy byłego żołnierza AK, który tuż po wojnie   „Tęcza”. Reżyser wplótł w fabułę liczne sceny wyśmiewające
        otrzymuje rozkaz zabójstwa działacza PPR. Film, bardziej   absurdy codzienności PRL w czasach Gierka. Film miał swą
        niż literacki pierwowzór (powieść Jerzego Andrzejewskiego),   premierę w czasie odprężenia po wydarzeniach sierpniowych
        uwydatnia tragizm żołnierzy podziemia. Nie jest jednak wolny   w 1980 r. Dzięki temu trafił do kin. Powyżej: kadr z odtwórcą
        od propagandowych zafałszowań (komunista jako ofiara AK).  głównej roli – Stanisławem Tymem (po lewej).

                                      198
   195   196   197   198   199   200   201   202   203   204   205