Page 201 - historia 8
P. 201

Sztuki plastyczne i rzeźba

          Po okresie socrealizmu sztukę plastyczną lat 50. XX w. zdominowało malar-
          stwo abstrakcjonistyczne. Najwybitniejszym przedstawicielem tego kie-
          runku był Władysław Strzemiński. Do popularnych form wykorzystywanych
          przez artystów należały kolaże i malarstwo materii, w którym za tworzywo
          służyły materiały tradycyjnie uważane za niemalarskie, m.in. piasek, blacha
          i gips. W latach 60. rozwijała się sztuka o metaforycznej wymowie. Wybitnym
          przedstawicielem tego nurtu był rzeźbiarz Władysław Hasior. Jego dzieła –
          tworzone ze zniszczonych przedmiotów i z różnych tworzyw – zyskiwały nie-
          oczekiwane znaczenie przenośne.
             Na szczególną uwagę zasługuje także polska szkoła plakatu. Polscy ar-
          tyści plakaciści byli oszczędni w środkach, umiejętnie operowali przenośnią,
          symbolem  i  skrótem  myślowym.  Pod  tym  względem  inspirowali  grafików   Zdzisław Beksiński, grafika AA83,
          z  Europy  Zachodniej.  Do  najwybitniejszych  przedstawicieli polskiej  szkoły   katedra
          plakatu należeli Henryk Tomaszewski, Józef Mroszczak i Jan Lenica.
             Własną artystyczną drogą podążał malarz, fotografik, grafik i rzeźbiarz
          Zdzisław Beksiński. Tworzył obrazy pełne niepokoju, utrzymane w konwen-
          cji surrealizmu. Często przedstawiał na nich fantastyczne zjawy pochodzące
          z ludzkiej podświadomości.


          Muzyka poważna i jazz
          W latach 50. i 60. XX w. nastąpił przełom w muzyce poważnej. Kompo-
          zytorzy – Krzysztof Penderecki i Henryk Mikołaj Górecki – stanęli w jednym
          szeregu z wybitnymi osobistościami światowej awangardy. O wysokiej pozycji
          polskich twórców świadczyły liczne sukcesy w Międzynarodowej Trybunie
          Kompozytorów  UNESCO.  Nagrody  w  tym  prestiżowym  konkursie  trzy-
          krotnie otrzymał Witold Lutosławski (m.in. za Muzykę żałobną). Swoją karierę
          muzyczną rozwijali wybitni twórcy muzyki filmowej, tacy jak Andrzej Kury-
          lewicz czy Michał Lorenc. Międzynarodową sławę zdobył Wojciech Kilar.
          Jego muzykę można usłyszeć w wielu filmach, np. Ziemia obiecana Andrzeja
          Wajdy, Dracula [czyt. drakula] Francisa Forda Coppoli [czyt. fransisa forda
          kopoli] czy Pianista Romana Polańskiego.
             W 1955 r. wznowiono organizowany jeszcze przed wojną Międzynaro-
         dowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina – jeden z najbardziej
         prestiżowych konkursów wykonawczych. Rok później zorganizowano I Mię-
         dzynarodowy  Festiwal  Muzyki  Współczesnej  „Warszawska  Jesień”.  Jest  on
         przeglądem najnowszej twórczości kompozytorskiej.
             Na  wysokim  poziomie  stał  polski  jazz.  Największą  karierę  na  świecie
         zrobił wybitny pianista i kompozytor Krzysztof Komeda. Jego Kołysanka –     O wydarzeniach kulturalnych
         utwór napisany do hollywoodzkiej produkcji Dziecko Rosemary [czyt. ruzmery]   w Polsce informowały oryginalne
         w reżyserii Polańskiego – stała się międzynarodowym standardem jazzowym.    plakaty polskich grafików. Powyżej:
                                                                                     afisz Rosława Szaybo [czyt. szajbo],
         Solistów i zespoły światowej sławy przyciągał festiwal Jazz Jamboree [czyt.   jednego z twórców polskiej szkoły
         dżembori] organizowany w Warszawie od 1958 r.                               plakatu.

                                                                                   199
   196   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206