Page 55 - historia 8

Okupacyjna codzienność Niemcy represjonowali
duchowieństwo różnych wyznań:
katolickie, protestanckie i żydowskie.
Zobacz, jak wyglądało polskie miasto i życie codzienne Polaków w czasie okupacji niemieckiej. W największym stopniu represje
dotknęły Kościół na ziemiach
wcielonych do Rzeszy. Tam księży
na masową skalę aresztowano
i wywożono do obozów
koncentracyjnych.
W głównych punktach miasta
W miastach hitlerowcy zaczęli umieszczono megafony uliczne,
tworzyć getta, czyli zamknięte strefy, tak zwane szczekaczki. Władze
w których więzili ludność żydowską. okupacyjne ogłaszały przez nie
zarządzenia czy komunikaty wojenne. Z realizacją kartek żywnościowych
Szczekaczki i prasa wydawana wiązały się duże trudności. Ludzie
przez Niemców stanowiły dla Polaków próbowali zdobyć potrzebne produkty
jedyne źródło informacji. Zakazane było – nielegalnie, na tak zwanym czarnym
pod groźbą utraty życia – posiadanie rynku. Na przykład kupowali je
odbiorników radiowych. u przyjezdnych rolników. Za nielegalną
sprzedaż towarów groziła kara śmierci.
Handlarze ukrywali więc żywność
w wózkach dziecięcych lub walizkach.
Chłopiec pracuje jako gazeciarz.
W GG mogła ukazywać się wyłącznie Właściciel przedwojennej fabryki
propagandowa prasa okupacyjna. mebli podczas aresztowania
Wychwalano w niej potęgę III Rzeszy, przez esesmanów. Jego majątek
kreowano wyidealizowany obraz życia przejęli Niemcy.
pod okupacją i odwracano uwagę
Polaków od wartości wyższych, np.
przez wydawanie pornograficznej „Fali”.
W kinach wyświetlano głównie filmy
Na ziemiach wcielonych do Rzeszy niemieckie, w tym niemiecką kronikę
okupant zamknął polskie instytucje wojenną.
kulturalne: teatry, muzea i biblioteki.
Tylko na obszarze GG działały Żeby zastraszyć Polaków, Niemcy
tak zwane jawne kina i teatry. organizowali łapanki na ulicach.
Prezentowany w nich repertuar miał Polaków obowiązywały różne zakazy
niską wartość artystyczną i zawierał i ograniczenia. Do niektórych miejsc
demoralizujące treści. Zniemczono nazwy miast, ulic, nie mieli wstępu. Mogli w nich
placów i dworców. Na przykład przebywać jedynie Niemcy. Dotyczyło
Bydgoszcz przemianowano to części teatrów, kin, kawiarni, środków
na Bromberg. transportu czy lepiej zaopatrzonych
sklepów. Obiekty te oznaczano
tabliczką Nur für Deutsche [czyt. nur fur
dojcze], co znaczy Tylko dla Niemców. Na słupach ogłoszeniowych
wywieszano niemieckie
obwieszczenia i antysemickie plakaty.

53