Page 79 - historia 8
P. 79

Decyzja o rozpoczęciu powstania w Warszawie

          Początkowo  Armia  Krajowa  nie  planowała  podejmowania  akcji  zbrojnej
          w Warszawie. Jednak wobec szybkich postępów Armii Czerwonej Komen-
          dant Główny AK gen. Tadeusz Komorowski „Bór” i Delegat Rządu RP
          na Kraj Jan Stanisław Jankowski zdecydowali o rozpoczęciu powstania. Wy-
          zwolenie stolicy z rąk Niemców i przejęcie władzy przez podziemie traktowano
          jako ostatnią szansę obrony przed narzuceniem sowieckich rządów. Atmosfera
          była napięta. Niemcy gromadzili w rejonie Warszawy duże siły, by odeprzeć
          atak Rosjan. Dowództwo AK wiedziało, że starcie słabo uzbrojonych polskich
          oddziałów z nieprzyjacielem niesie ryzyko znacznych ofiar. Spodziewano się
          jednak, iż lada dzień do miasta wkroczy Armia Czerwona i częściowo odciąży
          powstańców. Takie przekonanie wydawało się uzasadnione. Dnia 30 lipca So-
          wieci natarli na Pragę, czyli prawobrzeżną część miasta. Niemcy odparli jednak
          ten atak i zadali Armii Czerwonej duże straty. Gen. Komorowski, który otrzy-
          mał mylne informacje o sukcesach Sowietów, wydał rozkaz rozpoczęcia walk.
                                                                                     W sierpniu powstańcy zdobyli kilka
                                                                                     ważnych obiektów. Po zaciętych
          63 dni walk
                                                                                     bojach opanowali między innymi
          Powstanie w Warszawie rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 r. o 17.00 (godzi-    gmach PAST-y na ulicy Zielnej.
                                                                                     Ten pierwszy polski wysokościowiec
          na „W”). Do walki przystąpiło prawie 37 tysięcy żołnierzy Armii Krajowej   (oddany do użytku w 1908 r.)
          oraz kilkuset członków NSZ i AL. Siły niemieckie wynosiły 16 tysięcy świetnie   był siedzibą Polskiej Akcyjnej Spółki
          uzbrojonych żołnierzy. Z czasem przysłano dodatkowy korpus w sile 25 tysię-  Telefonicznej.
          cy ludzi oraz czołgi, artylerię i lotnictwo.
             W  pierwszych  dniach  walk  powstańcy  dzięki  wielkiemu  poświęceniu
          opanowali znaczną część Warszawy. Zajęli Śródmieście, Stare Miasto, Wolę
          i Powiśle oraz część Ochoty, Mokotowa i Żoliborza. Sukcesy te dodały za-
          pału  warszawianom.  Mieszkańcy  stolicy  spontanicznie  udzielali  wsparcia
          walczącym. Opiekowali się rannymi, organizowali służby przeciwpożarowe,
          dostarczali żywności, a także wznosili barykady. W wyzwolonej części miasta
          wywieszono polskie flagi. Zaczęła nadawać powstańcza radiostacja Błyskawi-
          ca. Warszawianie poczuli się wolni.
















                                                                                     Patrol por. Stanisława
                                                                                     Jankowskiego „Agatona”
                                                                                     z batalionu „Pięść” w drodze
                                                                                     do Śródmieścia w pierwszych
                                                                                     dniach sierpnia 1944 r.

                                                                                   77
   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84