Page 131 - polski 5 cz1
P. 131
Zaznał odtąd człowiek rozkoszy ciepła przy płonących głowniach 7 głownia – kawałek drewna
7
i mógł gotować sobie gorącą strawę , a nie żywić się surowym mię- przeznaczony na opał
8
sem i korzonkami leśnymi. Opuścił ponure pieczary w głębi ziemi 8 strawa – pożywienie
i zbudował sobie przestronne chaty na słońcu i powietrzu. Wszę-
dzie wieczorami widać było drżące ogniki płomieni, a ludzie roz-
prostowali ramiona skulone z zimna i panowali odtąd nad dzikim
zwierzem w kniei, strasząc go ognistymi żagwiami , gdy poważył się 9 żagiew – płonący kawał
9
zbliżyć do ich osad. drewna
Dobry Tytan, przyjaciel ludzi, nauczył ich sztuk wszelakich, od-
krył przed nimi wiele tajemnic ziemi i nieba, ujarzmił dzikie zwierzę-
ta, aby stały się towarzyszami pracy człowieka, uczył ludzi uprawy
roli, aby dała im złote ziarna zbóż rozmaitych. Wskazał na nieznane
im dotąd, ukryte w głębi ziemi złomy miedzi, srebra i złota.
Zadrżał władca Olimpu z gniewu, widząc święty ogień płonący
na ziemi. I znów pragnąc wymierzyć karzący cios Prometeuszowi,
najpierw zesłał nieszczęście na jego lud ukochany. Rozkazał He-
fajstosowi, bogu ognia, słynnemu ze sztuki kowalskiej i snycerskiej,
by ulepił mu z gliny i wody postać pięknej dziewczyny. Niezadługo
129