Page 97 - polski 5 cz1

Dla sług swoich, a w każdej jest pewna odmiana.
Trzeba się długo uczyć, ażeby nie zbłądzić
I każdemu powinną uczciwość wyrządzić.
2
I starzy się uczyli; u panów rozmowa
Była to historyja żyjąca krajowa,
3
A między szlachtą dzieje domowe powiatu:
Dawano przez to poznać szlachcicowi bratu,
Że wszyscy o nim wiedzą, lekce go nie ważą;
Więc szlachcic obyczaje swe trzymał pod strażą .
4
Dziś człowieka nie pytaj: co zacz ? kto go rodzi?
5
Z kim on żył, co porabiał? Każdy, gdzie chce, wchodzi […]
„Grzeczność nie jest rzeczą małą;
Kiedy się człowiek uczy ważyć , jak przystało,
6
Drugich wiek, urodzenie, cnoty, obyczaje,
Wtenczas i swoją ważność zarazem poznaje;
Jak na szalach żebyśmy nasz ciężar poznali,
Musim kogoś posadzić na przeciwnej szali.
Zaś godna jest Waszmościów uwagi osobnej
Grzeczność, którą powinna młodź dla płci nadobnej ;
7
Zwłaszcza gdy zacność domu , fortuny szczodroty
9
Objaśniają wrodzone wdzięki i przymioty.
11
Stąd droga do afektów i stąd się kojarzy
12
Wspaniały domów sojusz – tak myślili starzy”.
13
2 powinna – tu: należna, odpo-
wiednia
3 historyja żyjąca – tradycja
4 trzymał pod strażą – tu: pielę-
gnował, dbał
5 co zacz – kim jest
6 ważyć – tu: cenić, szanować
7 powinna – tu: zobowiązana
jest okazywać
8 płeć nadobna – kobiety
9 zacność domu – tu: dobre po-
chodzenie
10 fortuny szczodroty – tu: bo-
gactwo
11 objaśniać – tu: dodawać bla-
8
10 sku, wzbogacać
12 afekt – tu: miłość narzeczeńska
13 domów sojusz – związanie się
rodów za sprawą małżeństwa
95