Page 144 - polski 5 cz2
P. 144
10.3 Byle do wiosny
Podejmij temat z Życie wiosny ze śmierci mej wyrasta – mówi zima w wierszu
Stanisława Ciesielczuka. Czy ma rację? Porozmawiajcie na
ten temat.
z Przeczytaj fragment Pieśni II Jana Kochanowskiego. Zapoznaj
się ze znaczeniem form wyrazowych używanych kilkaset lat temu.
Wyjaśnienia zamieszczono na marginesie.
Jan Kochanowski
Pieśń II
(fragment)
1
1 roście – rośnie; serce (komuś) Serce roście patrząc na te czasy!
roście – ktoś się z czegoś cieszy Mało przed tym gołe były lasy,
2
2 wysszej łokcia – dziś: powyżej Śnieg na ziemi wysszej łokcia leżał,
3
łokcia; łokieć – tu: dawna miara A po rzekach wóz nacięższy zbieżał.
długości
3 nacięższy – dziś: najcięższy Teraz drzewa liście na się wzięły,
4 ciosane – zrobione z drewna Polne łąki pięknie zakwitnęły;
ciosanego, czyli obrobionego Lody zeszły, a po czystej wodzie
4
narzędziami przez cieślę Idą statki i ciosane łodzie.
Teraz prawie świat się wszystek śmieje,
5 zachodny – dziś: zachodni Zboża wstały, wiatr zachodny wieje;
5
7
6
6 ptacy – dziś: ptaki Ptacy sobie gniazda omyślają ,
7 omyślają – obmyślają A przede dniem śpiewać poczynają.
142
