Page 153 - polski 7 cz 1
P. 153

4.11       Ocalić historię od zapomnienia  (analiza dzieła malarskiego)




          Podejmij temat                          z  Co – twoim zdaniem – oznacza tytuł działu: „Ocalić historię
                                                  od zapomnienia”? W jaki sposób można tego dokonać?
                                                  z  Któż nie widział przynajmniej jednego z dzieł Jana Matejki? Malarz
                                                  utrwalał wybrane zdarzenia z historii Polski na monumentalnych obrazach.
                                                  Był wielkim patriotą. Na łożu śmierci miał powiedzieć: „Módlmy się
                                                  za ojczyznę! Boże błogosławiony!”. W czasie jego pogrzebu bił dzwon
                                                  Zygmunta, który odzywa się tylko w święta i uroczystości kościelne oraz
                                                  państwowe, a także w najważniejszych chwilach w życiu Polski lub Kościoła
                                                  katolickiego. Przeczytaj kilka słów o tym wybitnym malarzu i Polaku.
                                                  Zapamiętaj informację, która zaskoczyła lub zdziwiła cię najbardziej.





          Słów kilka o Janie Matejce                                                 Jan Matejko (1838–1893) – malarz,
                                                                                     najwybitniejszy polski twórca obrazów
          Matejko wychował się w licznej rodzinie, miał dziesięcioro rodzeństwa. Nauki   historycznych i batalistycznych. Autor
          pobierał w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Radził sobie z nauką z dużym     takich dzieł jak Bitwa pod Grunwaldem,
                                                                                     Hołd pruski, Stańczyk, Jan III Sobieski
          trudem. Już od najmłodszych lat zdradzał jednak niepospolite zdolności pla-  pod Wiedniem. Od 1873 r. dyrektor
          styczne i to pozwoliło mu przechodzić do kolejnych klas. Dzięki stypendium,   Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie,
          które otrzymał w 1858 roku, wyjechał na studia do Monachium. Po powro-     nauczyciel słynnych malarzy,
          cie do Krakowa wynajmował pracownię tak małą, że większe obrazy musiał     m.in.: Józefa Mehoffera i Stanisława
          zwijać i malować po kawałku. Cierpiał biedę, mimo to tworzył; w 1862 roku,   Wyspiańskiego.
          mając zaledwie 24 lata, namalował jeden ze swoich najwybitniejszych obra-
          zów – Stańczyka.
             22 stycznia 1863 roku dwaj bracia Jana Matejki przyłączyli się do po-
          wstania  styczniowego.  On  sam  nie  poszedł walczyć,  ponieważ  nie  potrafił
          posługiwać się bronią i źle widział. Natomiast później woził broń i pomagał
          powstańcom materialnie.
             W wieku 26 lat odniósł ogromny sukces. Jego obraz Kazanie Skargi otrzy-
          mał Złoty Medal na paryskim Salonie . Zaczęły się dla niego lata świetności.
                                            1
          W 1870 roku, po namalowaniu Unii Lubelskiej, odznaczono go w Paryżu Le-
          gią Honorową. Wkrótce został dyrektorem zagrożonej zamknięciem Szkoły
          Sztuk Pięknych w Krakowie.
             Artystę doceniła międzynarodowa społeczność, został honorowym człon-
          kiem Akademii paryskiej, berlińskiej, praskiej, wiedeńskiej, a także Akade-  Jan Matejko, Autoportret, 1892
          mii Rafaelowskiej w Urbino we Włoszech. Mimo tych zaszczytów Matejko
          poświęcał czas Szkole Sztuk Pięknych oraz walczył o upiększanie Krakowa
          i zachowanie jego zabytków.
             W twórczości Jan Matejko poświęcił się prawie wyłącznie tematyce histo-
                                                                                     1   Salon Paryski – ważna instytucja w ży-
          rycznej. Pod wpływem narodowych klęsk porzucił malarstwo religijne, które   ciu artystycznym XIX-wiecznej Europy,
          wcześniej uważał za swoje powołanie. Historia była jego obsesją. Nie potrafił   zajmowała  się  m.in.  organizowaniem
          pisać o niej ani opowiadać, więc ją malował. Spotykał się z zarzutem, że zbyt   wystaw prac ówczesnych artystów

                                                                                   151
   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158