Page 158 - polski 7 cz 1
P. 158

Gest Rejtana i opinie Polaków

                                            Rejtan – drugi po Kazaniu Skargi obraz Matejki o wielkim formacie – wzbudził
                                            niezwykle gwałtowną reakcję. Takiej burzy nie wywołał nigdy nie tylko żaden
                                            obraz tego malarza, ale w ogóle żaden obraz w dziejach polskiej sztuki. Ale
                                            też powodów nie brakło. [...] Rejtan przywoływał fakt bardzo silnie utrwalony
                                            w narodowej historii i patriotycznej mitologii, zakorzeniony nawet w potocz-
                                            nym języku. Jakiż bowiem inny gest historyczny poszedł w przysłowie, jak
                                                                                                                 13
        13  Stanisław Staszic (1755–1826) – pisarz   to stało się z ,,kładzeniem się Rejtanem”? Już w Przestrogach dla Polski Staszic
        polityczny i publicysta, przyrodnik, filo-  przeciwstawiał „jednego poczciwego Rejtana” zastraszonemu ogółowi w do-
        zof i tłumacz                       bie pierwszego rozbioru. O popularności Rejtana świadczyła też próba Jana

                                            Suchorzewskiego naśladowania go w dniu 3 maja 1791 roku – tu chodziło
                                            o niedopuszczenie do uchwalenia konstytucji. [...]
                                                                                                 14
        14  gloria – czyjaś sława, chwała      Matejko nie odebrał Rejtanowi niczego z jego glorii . Przeciwnie, jego
                                            udramatyzowany tu do granic szaleństwa gest sprzeciwu został skontrastowa-
                                            ny ze zdradą i zaprzedaniem, ukazanymi w sposób dosłowny – z fotela prze-
                                                           15
        15  delia  –  rodzaj  płaszcza  noszonego   wróconego delią  Franciszka Salezego Potockiego spada sakiewka, a wysypu-
        przez szlachtę, w odróżnieniu od kontu-  jące się monety toczą się pod nogi księcia Adama Ponińskiego. „Niewierność”
        sza nie przepasywanego, lecz rozpięte-  historii polega przede wszystkim na zgromadzeniu na sejmie warszawskim
        go na ramionach
                                            późniejszych  targowiczan .  Jest  to  obraz  rozpaczliwego  gestu,  ale  przede
                                                                    16
        16  targowiczanie – tu: magnaci, którzy   wszystkim narodowej zdrady. Nie epizod z sejmu warszawskiego 1773 roku,
        w 1792 r. pod patronatem Rosji zawią-  lecz właśnie „Upadek Polski”. Upadek zawiniony przez samych Polaków. [...]
        zali w Targowicy konfederację w celu
        przywrócenia starego ustroju Polski;   Atak, jaki przypuszczono na Matejkę, szedł w dwóch kierunkach. Pierw-
        głosząc hasła „obrony zagrożonej wol-  szy najlepiej oddają słowa Lucjana Siemieńskiego, który w miażdżącej re-
        ności”, występowali oni przeciw refor-  cenzji zamieszczonej w „Czasie” w grudniu 1866 roku zawyrokował: „Eks-
        mom Konstytucji  3 maja; zawiązanie   ploatacja historycznego skandalu na korzyść popularności nie była zadaniem
        konfederacji  posłużyło Rosji  za pre-  mistrzów sztuki”. [...]
        tekst do interwencji zbrojnej          Inna anegdota mówi, iż w obecności artysty jedna z krakowskich arystokra-
                                            tek obraźliwie zaproponowała: „Trzeba to posłać do Petersburga, tam kupią”.
                                            „Kupili żywych, mogliby kupić i malowanych” – miał się odciąć Matejko. [...]
                                               Zastrzeżenia natury patriotycznej obraz obudził nie tylko w środowiskach
                                            polskich (co dziwne, o różnych politycznych orientacjach). W 1867 roku Rejtan
                                            został wystawiony w Paryżu, nie na Salonie (gdzie uprzednio Matejko uzyskał
                                            medal za Kazanie Skargi), lecz w dziale austriackim wystawy światowej. [...]
                                            Były też pomysły, aby płótno wykupić i ukryć lub zniszczyć.
                                               Rejtan przyciągał tłumy, aczkolwiek, jak pisał wybitny krytyk Théophile
        17  Théophile Thoré – czyt. teofil tore
                                            Thoré : „publiczność zatrzymuje się także przed wielkim obrazem, preten-
                                                  17
        18  teatr bulwarowy – teatr paryski o re-  sjonalnie dramatycznym, który jej zapewne przypomina kolorowe płótna za-
        pertuarze rozrywkowym w złym guście
                                                                                           18
                                            wieszane przed wejściem do bulwarowych teatrów  jako zapowiedzi przed-
        19  alegoria – w sztuce i literaturze przed-  stawianych tam straszliwych dramatów”. [...]
        stawianie pojęć abstrakcyjnych za po-
        mocą konkretnych obiektów, którym   Historia i alegoria   19
        oprócz znaczenia dosłownego nada-
        je  się ściśle sprecyzowane znaczenie   Francuski krytyk [...] skrupulatnie wyliczył historyczne nieścisłości obrazu.
        przenośne                           Wiodły go one jednak do wysunięcia zarzutów natury artystycznej – i to był

                                      156
   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163