Page 96 - polski 7 cz 1
P. 96
Podczas wymowy obserwuje się często upodobnienie pod względem dźwięczności. Głoski dźwięczne mogą ulec
ubezdźwięcznieniu pod wpływem znajdujących się w ich pobliżu głosek bezdźwięcznych, np.:
kredka [wymowa: kretka]*
dźwięczna bezdźwięczna bezdźwięczna
Narządy mowy, przygotowując się do wymówienia bezdźwięcznego k, ubezdźwięczniają d, które zamienia się w t.
Rozróżnia się ubezdźwięcznienia:
kierunek czytania wyrazu
wsteczne: ciężka [cięszka] postępowe: przebyć [pszebyć]
kierunek upodobnienia
Ubezdźwięcznienie wsteczne polega na tym, że spółgłoska bezdźwięczna zmienia spółgłoskę dźwięczną stojącą przed nią,
np. w wyrazie ciężka bezdźwięczne k zmieniło stojące przed nim dźwięczne ż w bezdźwięczne sz.
Ubezdźwięcznienie postępowe polega na tym, że spółgłoska bezdźwięczna zmienia następną spółgłoskę, np. w wyrazie przebyć
bezdźwięczne p zmieniło stojące za nim dźwięczne rz w bezdźwięczne sz.
Niekiedy obserwuje się zjawisko odwrotne, czyli udźwięcznianie głosek, np.: prośba [proźba]; także [tagże]; jakbyś [jagbyś];
choćbym [chodźbym]. Wszystkie udźwięcznienia są wsteczne (głoskę bezdźwięczną udźwięcznia stojąca za nią głoska dźwięczna).
* Wymowę wyrazów zapisuje się zwykle w nawiasach kwadratowych.
5. Przeczytaj wyrazy. Zwróć uwagę, co się dzieje z głoskami dźwięcznymi na końcu wyrazu podczas wymowy.
wróg lód dąb
próg chłód klomb
Uzupełnij w zeszycie notatkę.
Głoski dźwięczne w wygłosie (tj. na końcu wymawianego wyrazu) tracą..... i stają się..... , np.: [....., .....].
6. Odczytaj wyrazy i zapisz w zeszycie ich wymowę. Opisz, co się dzieje z zaznaczonymi głoskami znajdującymi się
na granicy sąsiadujących wyrazów.
brat Bartka kosz bułek grzyb trujący
dług Kasi idź szybciej zjazd taterników
snop żyta blask gwiazdy mit grecki
94