Page 134 - polski 7 cz 2
P. 134

Romantyczna miłość
                                                                                                                                       Miłość, według romantyków, to uczucie wszechogarniające, najsilniejsze, do jakiego zdolny jest człowiek.
                          Wyrażenie romantyczna miłość kojarzy się dziś z silnym uczuciem dwojga ludzi,                                Miłości nie wolno stawiać żadnych granic, trwa do końca życia, a jeśli jest z jakiegoś powodu niespełniona,
                          dla którego najlepszą scenerią są spacery przy księżycu lub kolacja (również                                 stanowi źródło ogromnego cierpienia. Siłę tego uczucia świetnie oddają słowa z wiersza romantycznego poety
                          romantyczna) przy świecach. To jednak potoczne rozumienie miłości określonej                                 niemieckiego, Heinricha Heinego (czyt. hajnrisia hajnego), pt. Intermezzo liryczne:
                          przymiotnikiem romantyczna – słowo to bowiem pochodzi od nazwy epoki zwanej
                          romantyzmem, w której miłość zajmowała bardzo wysokie miejsce wśród
                          tematów podejmowanych przez artystów, ale rzadko była źródłem szczęścia
                          dla bohaterów literackich.                                                                                                „Kochałem i kocham cię tak szalenie,

                                                                                                                                                    Że choćby świat runął cały,
                                                                                                                                                    Jeszcze by z jego rumowisk płomienie
                                                                      Romantyzm to epoka w literaturze i sztuce                                     Miłości mej w górę buchały” .
                                                                      przypadająca w Polsce na lata 1822 (rok wydania
                                                                      tomu poezji Adama Mickiewicza pt. Ballady
                                                                      i romanse) – 1863 (wybuch powstania styczniowego).
                                                                      Najważniejsi polscy pisarze tej epoki
                                                                      to Adam Mickiewicz (1798–1855), Juliusz Słowacki
                                                                      (1809 –1849), Zygmunt Krasiński (1812–1859),
                                                                      Cyprian Kamil Norwid (1821–1883) oraz
                                                                      Aleksander Fredro (1793–1876). Romantyków
                                                                      fascynowało wszystko, co niezwykłe, niedające się
                                                                      wytłumaczyć za pomocą rozumu, tajemnicze,
                                                                      budzące grozę. Szukali inspiracji w ludowych
                                                                      baśniach i średniowiecznych opowieściach.
                                                                      W polskim romantyzmie bardzo ważnym tematem                                     Zakochani bohaterowie romantycznych utworów byli często nieszczęśliwi, ich marzenia
                                                                      stała się też walka o odzyskanie niepodległości                                 o wielkiej, prawdziwej miłości zderzały się z warunkami panującymi w świecie. Na przeszkodzie
                                                                      i sytuacja Polaków pod zaborami.                                                stawały na przykład różnice w pozycji społecznej i majątkowej zakochanych (Jacek Soplica
                                                                                                                                                      i Ewa Horeszkówna z Pana Tadeusza Adama Mickiewicza), czy też rodowe waśnie
                                                                      Caspar David Friedrich (czyt. kaspar dawid fridriś),
                                                                      Mężczyzna i kobieta kontemplujący księżyc, 1830–1835                            (Wacław Milczek i Klara Raptusiewiczówna z Zemsty Aleksandra Fredry).









                                                                                                                                                                                                  Wielką miłość znajdziemy również
                                                                                                                                                                                                  w życiorysach wielu polskich twórców
                                                                                                                                                                                                  romantycznych. Uczucie, które tak
                                                                                                                                                                                                  przejmująco opisywali w swych utworach,
                                                                                                                                                                                                  nie było im więc obce.





                                     Adam Mickiewicz
                                     i Maryla Wereszczakówna
                                     – drzeworyt T. Łosika
                                     Pożegnanie Mickiewicza
                                     i Maryli                       Aleksander Fredro i Zofia z Jabłonowskich Fredro                               Zygmunt Krasiński i Delfina Potocka

                                      132
   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139