Page 137 - polski 7 cz 2
P. 137
Julian Tuwim Julian Tuwim (1894–1953) – poeta
* * * i pisarz, także autor wierszy dla dzieci
(np. Lokomotywa), tekstów piosenek
Ty jesteś moją żoną, to we krwi mojej tłucze (np. Miłość ci wszystko wybaczy)
Popłochem, szczęściem, strachem, radością i wyskokiem! i tekstów kabaretowych; współzałożyciel
Zamieram i wybucham, tryumfem wrę i huczę, grupy poetyckiej Skamander (1918–1939);
opublikował m.in. tomiki wierszy
I płynę w dal obłokiem, i pędzę w dal potokiem. Sokrates tańczący, Rzecz czarnoleska,
poematy Bal w Operze i Kwiaty polskie.
I myślę, i wspominam, i przypominam sobie,
I modlę się, i płaczę, i ludziom ściskam dłonie,
I śmieję się do siebie, i nie wiem sam, co robię,
I ze wzruszeniem mówię: ja z żoną, żona, żonie...
Błękitno-złota moja! Wiosenna i jesienna!
Ty, co dzień po raz pierwszy ujrzana i kochana!
Spójrz, proszę, w oczy moje: ta sama moc niezmienna,
Ta moc, co jeno rzuca w pokorze na kolana!
Text© Copyright by Fundacja im. Juliana Tuwima i Ireny Tuwim, Warszawa 2006, Poland,
This edition © Copyright by Grupa MAC S.A. 2020 Julian Tuwim
1. Określ, kto i do kogo zwraca się w wierszu Juliana Tuwima.
2. W jaki sposób podmiot liryczny wyraża swój stosunek do adresata?
a) Wskaż określenia odnoszące się do adresata oraz sformułowania
oddające uczucia i reakcje podmiotu lirycznego.
b) Które określenia wydają się mieć największe „natężenie”, są wręcz
przesadne – hiperboliczne? Jaka jest ich funkcja w utworze? Hiperbola (przesadnia) – środek
c) Jak rozumiesz ostatnie dwa wersy utworu? O jakiej „mocy” mówi stylistyczny polegający na opisaniu,
podmiot liryczny? przedstawieniu zjawiska, przedmiotu,
czynności w sposób przesadny,
3. Skonstruuj z podanych wyrazów bardziej rozbudowane formy podziękowań. przejaskrawiony, wyolbrzymiony w celu
Które z nich zastosujesz w sytuacji nieoficjalnej, a które w sytuacji oficjalnej?
wywarcia na odbiorcy silniejszego
wrażenia.
chcieć pragnąć
pięknie serdecznie
podziękować dziękować
być wdzięcznym być zobowiązanym
135