Page 158 - polski 8 cz1
P. 158

1   Pieśń XXV  zwana jest również  Hym-  Tyś Pan wszytkiego świata, Tyś niebo zbudował
        nem; Księgi wtóre – druga księga pieśni;   I złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował;
        tekst utworu został najpierw dołączony   Tyś fundament założył nieobeszłej  ziemi
                                                                            5
        przez poetę do pierwszego wydania
        poematu  Zuzanna (ok. 1562), a później   I przykryłeś jej nagość zioły rozlicznemi.
        znalazł się w zbiorze Pieśni księgi dwoje
        z 1586 r. (już po śmierci autora)   Za Twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi,
                                            A zamierzonych  granic przeskoczyć się boi;
                                                           6
        2   wszytko – wszystko
                                            Rzeki wód nieprzebranych wielką hojność mają.
        3   mienić – nazywać
                                            Biały dzień a noc ciemna swoje czasy  znają.
                                                                              7
        4   przystojny – odpowiedni
        5   nieobeszły – ogromny, niedający się        8
        obejść                              Tobie k’woli  rozliczne kwiatki Wiosna rodzi,
                                            Tobie k’woli w kłosianym  wieńcu Lato chodzi;
                                                                   9
        6   zamierzony – wyznaczony
                                            Wino Jesień i jabłka rozmaite dawa ,
                                                                            10
        7   swoje czasy – właściwa pora     Potym do gotowego gnuśna  Zima wstawa.
                                                                     11
        8   Tobie k’woli – według Twojej woli
                                                                          12
        9   kłosianym – z kłosów zboża      Z Twej łaski nocna rosa na mdłe  zioła padnie,
                                                       13
                                                                                   14
        10  dawa – daje                     A zagorzałe  zboża deszcz ożywia snadnie ;
                                            Z Twoich rąk wszelkie źwierzę patrza  swej żywności,
                                                                              15
        11   gnuśny – leniwy, ospały
                                            A Ty każdego żywisz z Twej szczodrobliwości.
        12   mdłe – osłabione, przywiędłe
        13  zagorzały – wyschnięty
                                            Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie!
        14  snadnie – łatwo
                                            Twoja łaska, Twa dobroć nigdy nie ustanie.
        15  patrza – oczekuje               Chowaj  nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi;
                                                   16
        16  chowaj – zachowaj nas przy życiu  Jedno  zawżdy  niech będziem pod skrzydłami Twemi!
                                                 17
                                                          18
        17  jedno – ale, tylko
        18  zawżdy – zawsze
                                            1.   Zapisz w punktach biblijną wizję stworzenia świata. Czy Jan Kochanowski
                                                 jest wierny biblijnemu opisowi? Przyporządkuj odpowiednie fragmenty
                                                 wiersza kolejnym dniom stworzenia. Zapisz w zeszycie swoje obserwacje
                                                 i wniosek.


                                                   Kolejność
                                                                             Biblia               Pieśń XXV
        Ciekawe!                                tworzenia świata
        Jan Kochanowski był również autorem
        Psałterza Dawidowego – poetyckiej pa-
        rafrazy (swobodnego tłumaczenia) Księ-
        gi Psalmów, jednej z czterdziestu sze-
        ściu ksiąg Starego Testamentu.  Pieśń   Wniosek:
        XXV wyraźnie nawiązuje do  Psalmu 8
        sławiącego wielkość i mądrość Stwórcy.
                                            2.   Powiedz, kto jest podmiotem, a kto adresatem poetyckiej wypowiedzi.
        Psalmista mówi: „O Panie, nasz Boże, jak   Określ uczucia podmiotu wobec adresata, posługując się cytatami z tekstu.
        przedziwne Twe imię po wszystkiej zie-
        mi!” i eksponuje majestat Boga poprzez   3.   Jaki nastrój panuje w pieśni i co go tworzy? W odpowiedzi weź pod uwagę
        ukazanie wspaniałości Jego dzieł, które   zarówno temat utworu, jak i środki stylistyczne w nim zastosowane. Zwróć
        zestawia z człowiekiem – niewiele zna-   uwagę na funkcję apostrof, porównań, metafor, epitetów, personifikacji,
        czącym wobec potęgi Boga.                powtórzeń, pytań retorycznych.

                                      156
   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163