Page 87 - polski 8 cz2

Śmigalski posuwa się naprzód. Papkin, który był wyszedł , znowu się cofa za róg domu. 7 był wyszedł – czasownik wyrażony
7
w tzw. czasie zaprzeszłym, wskazującym
REJENT czynność wcześniejszą od innej, poda-
Jakie prawo? nej w czasie przeszłym; dziś czas za-
przeszły jest już rzadko używany
CZEŚNIK
Jak kupiono
Mur graniczny, tak zostanie.

REJENT
8
Ależ, luby , miły panie, 8 luby – przestarzale: miły
To szaleństwo z waszej strony –
I mur będzie naprawiony.

CZEŚNIK
9
Wprzódy trupem go zaścielę. 9 wprzódy – najpierw

REJENT
do mularzy
Kończcie śmiało, przyjaciele,
Gardźcie ze mną próżnym krzykiem.

CZEŚNIK
Chcesz więc bójki?

REJENT
Mój cześniku,
Mój sąsiedzie, luby, miły,
Przestań też być rozbójnikiem.

CZEŚNIK
Co! jak! – Żwawo! bij, co siły!

Śmigalski z swoimi ludźmi wstępuje na mur. Mularze cofają się tak, że bójka zostaje
zakryta częścią muru całego.

REJENT
Panie majster, ja w obronie –
Nic się nie bój! – Niechaj bije,
Kiedy go tam świędzą dłonie . 10 świędzą dłonie – powiedzenie, że ko-
10
Dobrze! dobrze! – po czuprynie. goś swędzą dłonie, oznacza, że ten ktoś
Ot, tak – lepiej! – co się wlezie! rwie się do bicia
Nic się nie bój! – z tego trzeba –
Niechaj bije! Świat nie zginie!
Ja Cześnika za to skryję,
Gdzie nie widać ziemi, nieba.

85