Page 51 - biologia 8
P. 51

Skamieniałości – bezpośrednie dowody ewolucji

          Na powierzchnię ziemi stale opadają drobiny kurzu. Pochodzą z kruszących
          się skał, pyłu wulkanicznego i innych źródeł. Przykrywają one szczątki organi-
          zmów – w ten sposób powstają poszczególne warstwy osadów. Zjawisko to trwa
          już ponad miliard lat. Miękkie części organizmów szybko ulegają rozkładowi.
          Natomiast te najtwardsze, takie jak skorupy, szkielety lub łuski, w specyficz-
          nych warunkach mogą przechować się bardzo dobrze. Jeśli były zagrzebane
          w mule lub piasku i wysycały się krzemionką lub węglanem wapnia, kamienia-
          ły pod wpływem nacisku gromadzących się nad nimi osadów lub wody. Takie
          zmineralizowane szczątki dawno żyjących organizmów, a także ich            Skamieniałość – zmineralizowane
          odciski i ślady bytowania (np. tropy) to skamieniałości (il. 2.4). Skamie-  szczątki dawno żyjących organizmów
          niałości części miękkich jest bardzo mało, bo ulegały one rozkładowi, zanim   oraz ich odciski i ślady bytowania
          mogło dojść do ich mineralizacji.                                          zachowane w skałach osadowych.





















          Organizm umiera,         Pozostały szkielet zostaje   Kości podlegają procesom   W wyniku erozji spod
          miękkie części ciała     przykryty przez osady    fizycznym i chemicznym,    pokrywy skalnej może
          zostają zjedzone                                  które powodują ich         się wyłonić skamieniały
          lub rozkładają się                                stopniowe kamienienie      szkielet
          2.4    Etapy powstawania skamieniałości

             Skamieniałości są zaliczane do bezpośrednich dowodów ewolucji.
          Ich obecność w skałach osadowych pochodzących z różnych epok wskazuje, że   Ciekawe!
          organizmy pojawiały się na Ziemi stopniowo. W warstwach skalnych
          znajdujemy skamieniałości organizmów, których nie znamy współcześnie, bo
          wymarły dawno temu. Dobrymi przykładami są wspomniane wcześniej dino-
          zaury lub trylobity (il. 2.5).
             Trylobity to prymitywne morskie stawonogi. Pojawiły się na Ziemi przed
          ok. 540 mln lat, a wymarły 250 mln lat temu. Miejsca ich występowania zajęły
          inne bezkręgowce i ryby. Przejęły także ich rolę w środowisku. Podobny los
          spotkał dinozaury, mamuty (il. 2.6) i nosorożce włochate (il. 2.7). Do ich
          wyginięcia przyczyniły się zmiany zachodzące w środowisku, do których te   W Krasiejowie na Śląsku odkryto skały
                                                                                     osadowe, w których jest wiele śladów
          zwierzęta nie potrafiły się przystosować. Można do nich zaliczyć obniżenie lub   wielkich zwierząt. Znaleziono tam ska-
          wzrost temperatury, utrudniony dostęp do wody i pokarmu albo pojawienie się   mieniałości metopozaurów – płazów,
          pasożytów lub konsumentów (drapieżników czy roślinożerców).                które miały nawet 3 m długości.

                                                                                   49
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56