Page 55 - biologia 8
P. 55

Zbieżności w budowie i funkcji organizmów, narządów i tkanek uznaje
          się za pośredni dowód ewolucji. Są świadectwem tego, że wszystkie orga-
          nizmy pochodzą od jednego wspólnego przodka. Jego potomkowie i kolejne
          pokolenia zaczęły się coraz bardziej różnić. W końcu doszło do wyodrębnie-
          nia się 3 wielkich królestw: roślin, grzybów i zwierząt.
             Do pośrednich dowodów ewolucji należą narządy homologiczne, czy-
          li  takie,  które  mają  wspólne  pochodzenie  i  wspólną  budowę  wewnętrzną,   Jaką nietypową cechę zauważasz, kie-
          a ich budowa zewnętrzna może się różnić w zależności od pełnionej funkcji.   dy patrzysz na kości stopy strusia? Jak
          Ich dobrymi przykładami są kości kończyny dolnej kury, dinozaura i strusia   myślisz, dlaczego jego stopa jest od-
          (il. 2.13). Zauważ, jak bardzo podobne są ich szkielety.                   mienna od 2 pozostałych?

















                         A                                    B                                     C
          2.13    Narządy homologiczne kury (A), dinozaura (B) i strusia (C)


          Jakie organizmy odnoszą sukces ewolucyjny?
          Wydawać  by  się  mogło,  że  skamieniałości  starsze  powinny  być  mniejsze
          i prostsze niż skamieniałości organizmów młodszych czy tych zwierząt, roś-
          lin i grzybów, które żyją obecnie. Jednak ewolucja nie zawsze prowadzi od
          organizmów prostych i małych do dużych i złożonych.
             W dewonie, czyli ok. 400 mln lat temu, występował porost, który przy-
          pominał kolumnę. Mierzył nawet 8 m wysokości. Współcześnie spotykamy
          tylko drobne formy – o długości do kilkudziesięciu centymetrów. Występują   2.14    Żyjący niegdyś
          one jednak na całym świecie i zajmują wiele różnych siedlisk. Małe formy   w Azji gigantopitek wymarł
          porostów przetrwały, ponieważ potrafiły dostosować się do zmieniających się   prawdopodobnie kilkaset tysięcy
                                                                                     lat temu
          warunków środowiska i wykorzystać różne podpory, na których się osadzają.
             Duże rozmiary ciała nie zawsze są korzystną adaptacją. Potwierdza to
          historia gigantopiteka (il. 2.14) – małpy człekokształtnej, która żyła milion
          lat temu. Miał on 3 m wysokości i ważył ponad pół tony. Ze względu na
          swoje rozmiary nie miał dużych wrogów. Jednak okazał się niewystarczająco
          przystosowany. Wymarł z powodu zmian klimatu i ograniczonego dostępu
          do pokarmu w przeciwieństwie do człowieka Homo sapiens – niemal o połowę
          niższego i znacznie lżejszego, a więc mającego mniejsze potrzeby energe-
          tyczne.                                                                    2.15    Drożdże to proste grzyby,
             Jak widać, uproszczenie i zmniejszenie ciała również może być wynikiem   które są powszechne. Odniosły
          ewolucji. Takiej ewolucji podlegają często pasożyty lub drożdże (il. 2.15).  więc wielki sukces ewolucyjny

                                                                                   53
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60