Page 95 - 881414_FIZYKA_podrecznik_kl_8_PP_fiipbook
P. 95

Szkodliwość dźwięków                                                                                 200 dB

          Dźwięki  mogą  też  wywoływać  ujemne  skutki  zdrowotne.  Związane  jest  to
          z hałasem, czyli dźwiękiem szkodliwym lub niepożądanym, nawet jeśli jest
          cichy. Hałas może powodować różne choroby, wywoływać zmęczenie, złe sa-
          mopoczucie, zdenerwowanie, osłabienie koncentracji czy bezsenność. Hałas
          związany jest z energią drgań przekazywaną przez źródło dźwięku otocze-
          niu, a więc i błonie bębenkowej ucha. Próg słyszalności przyjmujemy jako
          0 dB, a za szkodliwy uważa się hałas przekraczający 90 dB (il. 2.29). Długo-
          trwałe oddziaływanie na człowieka hałasu o wyższym natężeniu prowadzi do
          trwałych ubytków słuchu. Możemy mieć również do czynienia z tak zwanym
          hałasem uciążliwym, o niższym poziomie natężenia niż 90 dB. Dopuszczalne
          poziomy hałasu w określonych warunkach określone są przez odpowiednie
          normy. I tak w centrum miast w dzień nie powinien on przekraczać 60 dB,
          a w nocy 50 dB. Na terenach chronionych, to znaczy w strefach uzdrowisko-                  próg bólu  130 dB
          wych, odpowiednio 40 i 30 dB. Źródłem niebezpiecznego hałasu może być na
          przykład smartfon ustawiony na głośne odtwarzanie muzyki. Jego słuchawki                             120 dB
          wywołują duże zmiany ciśnienia powietrza, a więc i fali akustycznej oddziału-
          jącej na błonę bębenków ucha. Za bardzo szkodliwy uważa się również syste-
          matyczny hałas w miejscach, w których zazwyczaj przebywamy. Pracownicy
          zmuszeni do przebywania w pobliżu źródeł dźwięków o wysokim natężeniu                                100 dB
          (na przykład operatorzy hałaśliwych maszyn) powinni stosować ochraniacze.
          Szkodliwe jest także częste przebywanie w miejscach, gdzie słucha się bardzo
          głośnej muzyki.

                                                                                                                80 dB

          W skrócie


              Dźwięk to fala akustyczna rozchodząca się w ośrodku sprężystym
              (powietrzu, metalu, wodzie) – jest ona falą podłużną. Jednocześnie jest to
              wrażenie słuchowe wywołane tą falą.
              Ciała drgające, którym towarzyszą dźwięki, nazywamy źródłami dźwięku.

              Człowiek słyszy dźwięki o częstotliwości od około 16 Hz do około 20 kHz.                          40 dB

              Infradźwięki to dźwięki o częstotliwości niższej od 16 Hz.
                                                                                                                30 dB
              Ultradźwięki to dźwięki o częstotliwości wyższej od 20 kHz.

              Ton to dźwięk prosty o określonej częstotliwości, wydawany np. przez
              kamerton.
                                                                                                                10 dB
              Wysokość, głośność i barwa dźwięku to cechy dźwięku rozpoznawalne
              zmysłami. Zmierzyć możemy częstotliwość, poziom natężenia dźwięku,
              liczbę, rodzaj i natężenie tonów składowych.                                     próg słyszalności  0 dB
              Im wyższa jest częstotliwość drgań źródła dźwięku, tym większa jest    2.29  Poziomy natężenia różnych
              wysokość tego dźwięku.                                                 dźwięków

                                                                                   93
   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100