Page 124 - historia 6
P. 124

Od pracy nakładczej do manufaktur
                                            Ukształtowanie rynku pracy najemnej miało związek z rozwojem
                                            tzw. nakładu. W średniowieczu nowym rzemieślnikom uprawnie-
                                            nia przyznawały cechy. Robiły to jednak niechętnie – mistrzowie
                                            cechowi  nie  chcieli  bowiem  poszerzać  kręgu  wytwórców,  którzy
                                            mogli stanowić dla nich konkurencję. W rezultacie wielu rzemieśl-
                                            ników bez odpowiednich tytułów mistrzowskich wykonywało swoją
                                            pracę poza cechami. Wśród nich byli również chłopi, którzy prze-
                                            nieśli się ze wsi. Ludzie ci zwykle nie mieli surowców ani narzę-
                                            dzi potrzebnych do wykonywania towarów czy świadczenia usług.
                                            Materiały i narzędzia dostarczali im nakładcy – byli to najczę-
                                            ściej bogaci kupcy lub właściciele warsztatów. W zamian nakład-
                                            cy otrzymywali od wytwórców gotowy towar (np. określoną ilość
       Nakładcy gromadzili w swoich         sukna) po korzystnej cenie. Następnie odsprzedawali go na rynku
       rękach potężny kapitał, czyli        z dużym zyskiem. Tak rozwinął się system nakładczy (na za-
       majątek. Następnie pomnażali         chodzie Europy znany już w XIII wieku). Ukształtowała się w nim
       go poprzez inwestycje                charakterystyczna  dla  gospodarki  kapitalistycznej  zależność:  wy-
       w rozwój przemysłu i handlu.         twórca (pracownik najemny) – nakładca (przedsiębiorca).
       Na miniaturze: niemiecki                Nakładcy  starali  się  usprawniać  produkcję  i  obniżać  jej  kosz-
       kupiec i przedsiębiorca, jeden
       z najbogatszych ludzi epoki –        ty. Zauważyli, że będzie szybsza, gdy wytwórcy wyspecjalizują się
       Jakub Fugger (po prawej              w wykonywaniu jednej czynności (zamiast wykonywać dany produkt
       stronie), ze swoim księgowym.        od początku do końca). Na przykład przy wytwarzaniu sukna część
                                            osób zajmowała się przędzeniem wełny, inna – tkaniem, a jeszcze
                                            inna  –  farbowaniem.  Forma  produkcji  oparta  na  podziale  pracy
                                            to manufaktura. Pracownicy manufaktur większość czynności wy-
                                            konywali ręcznie.




       Manufaktury rozwijały się
       w wiekach XVI–XVIII, choć pierwsze
       przedsiębiorstwa tego typu powstały
       już w średniowieczu. Początkowo ich
       pracownicy działali w rozproszeniu.
       Z czasem jednak zaczęto organizować
       produkcję w jednym zakładzie.
       Manufaktury przyspieszyły proces
       produkcji, co miało olbrzymie
       znaczenie w związku ze zwiększaniem
       się liczby ludności i rosnącym
       zapotrzebowaniem na towary.
       Rycina przedstawia XVIII-wieczną
       manufakturę.

                                        122



   0618_881295_historia_kl6.indd   122                                                                        18.06.2019   11:08:19
   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129