Page 52 - historia 6

Herb – znak szlacheckiej dumy

Widomym znakiem wyjątkowej pozycji szlachcica był herb. Dziedziczony z ojca
na syna stanowił dowód rycerskiej przeszłości rodu i powód do wielkiej dumy.

DZIEJE HERBU

Historia herbów sięga czasów średniowiecza. W ówczesnych armiach
podstawową jednostką organizacyjną na polu bitwy była chorągiew.
Każda z nich miała proporzec w określonym kolorze, opatrzony znakiem
wyróżniającym (godłem), z którym identyfi kował się dowódca chorągwi –
książę świecki lub duchowny. Ten znak widniał również na poszczególnych
częściach uzbrojenia rycerskiego – na tarczy i hełmie. W ten sposób rycerze
zaznaczali swoją przynależność do danego oddziału. Przejęte z chorągwi znaki
rycerskie stały się z czasem herbami rodowymi. Dochodziło do tego wówczas,
gdy godło było używane bez zmian przez co najmniej trzy pokolenia rycerzy.

ELEMENTY HERBU
KORONA KLEJNOT ELEMENTY HERBU

Głównym elementem herbu jest tarcza z godłem.
Ważne znaczenie mają również hełm, klejnot (ozdoba
herbu) oraz korona – symbolizująca prawdopodobnie
udział szlachty w sprawowaniu władzy. W herbach
może występować pięć barw heraldycznych: czerwona,
błękitna, zielona, czarna i purpurowa. Stosuje się
także dwa metale – złoto i srebro. Poszczególne kolory
mają swoją symbolikę. Na przykład złoto symbolizuje
sprawiedliwość, srebro – uczciwość, a purpura – władzę.

ZAP
ZAPAMIĘTAJ !AMIĘTAJ !

GODŁO TARCZA HERB JELITA
TARCZA GODŁO
HERB JELITA

50
50

0618_881295_historia_kl6.indd 50 18.06.2019 11:06:18