Page 22 - 881464_PLASTYKA_podrecznik_kl_7_ebook
P. 22

Technika łączenia pigmentu z olejem, czyli malarstwo olejne, powstała
                                            na początku XV w. Jej odkrycie przypisuje się braciom Janowi i Hubertowi
                                            van Eyckom [czyt. wan ejkom], znanym malarzom holenderskim. Technika
                                            ta gwarantuje uzyskanie efektu świetlistości, ponieważ spoiwa olejne błyszczą
                                            intensywniej od używanej wcześniej matowej tempery.
                                               Farbami olejnymi maluje się najczęściej na zagruntowanym płótnie na-
                                            ciągniętym na drewniane ramy lub na desce. Malarstwo olejne daje artyście
                                            dużą swobodę w doborze i mieszaniu kolorów. Ponadto pozwala uzyskiwać
                                            połyskującą  lub  matową  powierzchnię  dzieła.  Umożliwia  wielokrotne  po-
                                            prawki  (czyli  retusze)  poprzez  nakładanie  kolejnych  warstw  farby.  Obrazy
                                            olejne cechują się dużą trwałością. Popularne metody malowania stosowane
                                            w malarstwie olejnym to laserunek, sfumato i impasto.


                                               Sfumato (wł. fumo – ʻdymʼ) to efekt malarski, który polega na stosowaniu
                                            łagodnych i miękkich przejść światłocieniowych. Dzięki zatarciu linii kontu-
        Jan van Eyck, Portret małżonków     ru odbiorca ma wrażenie, że przedstawione na obrazie postacie lub obiekty
        Arnolfinich, 1434                   spowija warstwa mgły lub dymu. Efekt ten można uzyskać dzięki użyciu farb
        Olej na desce
                                            olejnych i metody laserunku. Technika sfumato była szczególnie chętnie wy-
                                            korzystywana przez malarzy w renesansie.

                                               Impasto to metoda malarska polegająca na nakładaniu grubej warstwy
                                            farby pędzlem lub szpachlą. Celem jest uzyskanie efektu chropowatej fak-
                                            tury. Była stosowana już w renesansie i baroku. Wówczas obfite nakładanie
                                            farby służyło do akcentowania efektu światła. Technika ta upowszechniła się
                                            w XIX w. wśród impresjonistów i postimpresjonistów.














        Leonardo da Vinci, Jan Chrzciciel,
        1516
        Olej na desce





        Jeśli  chcesz  zobaczyć  przedstawione
        dzieła w oryginale, wejdź na wypisane
        niżej strony WWW i zobacz, gdzie się
        udać.
        https://www.louvre.fr/en
        https://www.nationalgallery.org.uk/  Vincent van Gogh, Gaj oliwny II, 1889
        https://krollermuller.nl/           Olej na płótnie

                                       20
   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27