Page 144 - polski 5 cz1
P. 144

jakie pędzą, w baśniową krainę czystej fantazji. Opowiadacze, którzy
                                            potrafią oderwać człowieka od rzeczywistości, przenoszą go w świat
                                            czarów, gdzie sam siebie widzi jako istotę wyższą, zdolną do niezwy-
                                            kłych czynów, są bardzo potrzebni”.
                                               Wspomniani wyżej XIX-wieczni autorzy zanotowali następujące
                                            rodzaje indiańskich opowieści: mity o stworzeniu świata i początkach
                                            plemiennych obyczajów, relacje historyczne, legendy o bohaterach,
                                            polowaniach  i  wojnach.  Inni  pisarze  wymieniają  ponadto  historie
                                            o karłach i olbrzymach, czarownikach, potworach, wężach, gwiaz-

                                                                                         9
       9   Mikmakowie – Indianie  za-       dach („najpiękniejsze są legendy Mikmaków  o niebie”), miłości, opo-
       mieszkujący rejon Wielkich Jezior    wiadania związane z krajobrazem, o uczłowieczonych zwierzętach
                                            i oczywiście niezliczone cykle opowieści o nadprzyrodzonej istocie,
                                            niekiedy dobroczynnej dla plemienia, niekiedy występującej w roli
                                            błazna czy oszusta.
                                               Z reguły – dopuszczającej nieliczne tylko wyjątki – słuchano opo-
                                            wieści wyłącznie w zimowe wieczory. Wiele plemion, podobnie jak
                                            Kri, sądziło, że „historii fikcyjnych nie należy opowiadać w lecie.
                                            Indianie bowiem wierzą, że w tych porach roku, gdy powinni cały
                                            swój czas wykorzystywać na najużyteczniejsze zajęcia, słuchanie ba-
                                            jek jest niedozwolone, a opowiadacz nieprzestrzegający tej zasady
                                            poniósłby surową karę: jaszczurka wyssałaby z niego krew”.

                                                                                            przełożyła Maria Skibniewska






























       Znajdź w internecie inne infor-
       macje  na  temat  mitów  indiań-
       skich i przygotuj je na następną                    George Catlin [czyt. dżordż katlin],
       lekcję.                                             Indianie północnoamerykańscy, 1872

                                        142
   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149