Page 48 - polski 6 cz2
P. 48

3
       3   rewanż  –  odwzajemnienie  się      – Cicho mi bądź! – warknęła. – To tylko mały rewanż .
       komuś, np. dobrem za dobro lub          – Puść go!!! – krzyknął spod jej boku mniejszy Lisiecki i z całej siły
       złem za zło; w sporcie rewanżem      kopnął ją w kostkę.
       nazywamy kolejne spotkanie da-          –  Au!  –  poderwała  się  Ida  i  machnęła  pędzlem  po  czuprynie
       jące pokonanemu przeciwnikowi        mniejszego.
       sposobność do odegrania się             A potem straciła nad sobą panowanie. Kiedy po jakimś czasie
                                            oprzytomniała, za jej plecami pan Paszkiet wydawał okrzyki zgrozy,
                                            a przed nią pluł, kopał, gryzł i wyrywał się starszy Lisiecki pomalo-
                                            wany na zielono.
                                               – Wynocha! – zawołała Ida, powstrzymując się, by nie przylać na
                                            dokładkę jednemu i drugiemu. – Bierzcie swoją farbę! I pamiętajcie,
                                            żeby się trzymać z daleka od psa! Jak wy jemu, tak ja wam! Jasne?
                                               – Coś ty zrobiła, dziewczyno! – załamał ręce pan Paszkiet, któ-
                                            ry nie mogąc przedrzeć się przez krzewy, miał tylko okazję ujrzeć
                                            dwa zielone potworki, ryczące wniebogłosy i oddalające się spiesznie
                                            w stronę ulicy. – I gdzie twoja wiara w człowieka? Gdzie te wszystkie
                                            twoje teorie? Nie chciałbym cię martwić, ale ty chyba przeszłaś na
                                                            4
       4  represje – tu: surowa kara        system represji .
                                               – Proszę pana – odparła na to Ida Borejko, drżąc jak liść na wie-
                                            trze z zimna i zdenerwowania. – Stała się rzecz znacznie bardziej
                                            okropna, niż się panu zdaje. Ja wiedziałam, że mi tego robić nie
                                            wolno. Ale, proszę pana, sprawiło mi wielką satysfakcję, że im za-
                                            chlastałam te bezczelne gęby.
                                               Pociągnęła nosem i wylazła zza bzu. Stanęła przed panem Pasz-
                                            kietem mokra, chuda i fioletowa z zimna.
                                               – Gdybym mogła – powiedziała z mocą – zrobiłabym to jeszcze
                                            raz. Oto, co czuję w tej chwili. I niech mi pan wierzy, dla mnie samej
                                            jest to największą niespodzianką.


                                            1.    Ustal, czy można – mówiąc o czynie Idy – użyć wyrażenia oko za oko,
                                                  ząb za ząb.


                                                    Co bracia zrobili psu?             Jak się zachowała Ida?

                                                                    Co kierowało bohaterką?

                                                                     Jak oceniasz czyn Idy?


       Znajdź  w  internecie  lub  innych   2.    Porozmawiajcie o wypowiedzi pana Paszkieta zaczynającej się
                                                  od pytania: „I coś ty zrobiła, dziewczyno?”, oraz o odpowiedzi Idy.
       dostępnych źródłach wiedzy in-
       formacje o tym, która księga Bi-           a)    O jakich poglądach Idy mógł mówić pan Paszkiet?
                                                        Co to znaczy, że Ida przeszła na „system represji”?
                                                  b)
       blii mówi o zasadzie oko za oko,           c)    Dlaczego Ida stwierdziła, że nie wolno jej było tego robić?
       ząb za ząb.                                d)    Dlaczego Idzie jej czyn sprawił wielką satysfakcję?

                                        46



   0717_881217_polski_kl6_cz_2_DRUK.indd   46                                                                 17.07.2019   20:21:23
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53