Page 44 - polski 7 cz 1
P. 44

Jan Miodek (ur. 1946) – językoznawca,   Jan Miodek
        profesor, były dyrektor Instytutu   Ojczyzna polszczyzna dla uczniów
        Filologii Polskiej Uniwersytetu
        Wrocławskiego. Znany popularyzator   Kawa stała się u nas prawie narodowym napojem i aż dziw bierze, czemu
        zasad poprawności językowej, autor
        słowników i artykułów prasowych.    czynność jej zmielenia przysparza tylu gramatycznych kłopotów. A można
        W latach 1987–2007 prowadził        mówić o zupełnym wręcz rozchwianiu norm związanych z postaciami cza-
        w Telewizji Polskiej program Ojczyzna   sownika mleć.
        polszczyzna. Od 2009 r. odpowiada      Jak go odmieniać w czasie teraźniejszym? Mielę – mielisz – mieli – mielimy
        na pytania widzów w programie TVP   – mielicie – mielą – proponują niektórzy (inni, wykorzystując formę mielimy,
        Polonia – Słownik polsko@polski.
                                            opowiadają dowcip o człowieku, który nie chciał uwierzyć, że w sklepie jest
                                            kawa, bo zobaczył tabliczkę z napisem MIELIMY KAWĘ; na wszelki wypa-
                                            dek wyjaśniam, że w wielu gwarach mielimy to tyle co mieliśmy!).
                                               Słyszy się też mlę, mlesz albo mlę, mlisz.
                                               Tymczasem jedynie poprawne postacie to mielę, mielesz, miele, mielemy, mie-
        Norma językowa to zbiór reguł       lecie, mielą – taka jak np.: łamię, łamiesz, łamie itd.
        poprawnego posługiwania się
        językiem polskim (np. używania         Jeszcze większa mozaika form panuje w czasie przeszłym. Mleł, mielił, mlił,
        wyrazów, tworzenia zdań, wymawiania   mieliliśmy, miełliśmy – słyszy się dookoła błędne postacie.
        i zapisywania wyrazów). Kto mówi       Zapamiętajcie  poprawną  odmianę:  mełłem,  mełłeś,  mełł,  mełliśmy,  mełliście,
        i pisze zgodnie z normą, ten nie    mełli. I tak samo: zmełłem, zmełłeś, zmełł, zmełliśmy, zmełliście, zmełli. A w rodzaju
        popełnia błędów językowych i nie    żeńskim:(z)mełłam, (z)mełłaś, (z)mełła, (z)mełłyśmy, (z)mełłyście, (z)mełły.
        naraża się tym samym na negatywną      A jaka jest kawa po zmieleniu? – Mielona, zmielona albo – rzadziej – mełta,
        ocenę innych użytkowników języka.
                                            zmełta.
        Obecnie wyróżnia się normę
        wzorcową (bardzo staranną,             Z tymi formami mamy stosunkowo najmniej kłopotów, ale i tak słyszy się
        zgodnie z nią mówimy np.: jeść kotlet,   nieraz błędne brzmienia melona, zmelona, mleta, zmleta.
        nadwerężyć mięśnie, pięć deka                                         Wydawnictwa Radia i Telewizji, Warszawa 1990
        masła) i użytkową (dopuszcza ona
        mniej staranne formy, np.: jeść kotleta,
        nadwyrężyć mięśnie, pięć deko masła).  1.   Powiedz, jak należy, zdaniem językoznawcy, odmieniać czasownik mleć.
        Błąd językowy to nieuzasadnione
                                            2.   Wymień formy niepoprawne pojawiające się w odmianie tego czasownika.
        naruszenie obowiązującej w danym
        okresie normy językowej, dotyczącej
                                            3.   Powiedz, czy według Jana Miodka forma mielić jest poprawna.
        zapisu (np.: curka zamiast córka),
        odmiany (np.: w cudzysłowiu
                                            4.   Zapoznaj się z definicjami normy językowej oraz błędu językowego,
        zamiast w cudzysłowie), wymowy           a następnie sprawdź w Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN
        (np.: ukierek zamiast cukierek), składni   z 2006 r., jak zmieniła się norma dotycząca czasowników mleć i mielić
        (np.: Siadłem przy stole z kolegą, który   w ciągu kilkunastu lat.
        był świeżo pomalowany zamiast
        Siadłem z kolegą przy stole, który był   5.   Porozmawiaj z koleżankami i kolegami z klasy o tym, czy warto przestrzegać
        świeżo pomalowany), a także użycie       normy językowej, czy też nie. Sformułujcie argumenty i zapiszcie je
        wyrazu w niewłaściwym znaczeniu          w zeszytach. Ustalcie w głosowaniu, które argumenty zwyciężyły.
        (np.: adaptować dziecko w znaczeniu:
        „przyjąć dziecko do rodziny” –      6.   Wybierz wyraz będący poprawnym uzupełnieniem wypowiedzi.
        poprawnie: adoptować dziecko). Błędy     Twórca chciał dokonać adaptacji/adopcji znanej książki.
        językowe zakłócają komunikację,          Moi sąsiedzi chcą adaptować/adoptować poddasze.
        a niekiedy uniemożliwiają zrozumienie    Podjąłem decyzję dotyczącą adaptacji/adopcji tej dziewczynki.
        wypowiedzi.                              Wytłumacz różnice znaczeniowe wyrazów adaptować i adoptować.

                                       42
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49