Page 171 - polski 7 cz 2

Daj się namówić czułym wyrazem,
Porzuć wzdychania i żale,
Do mnie tu, do mnie, tu będziem razem
Po wodnym pląsać krysztale. [...] 9 pląsać – tańczyć, hasać
9
A na noc, w łożu srebrnej topieli 10 10 topiel – głębokie miejsce w natural-
Pod namiotami źwierciadeł, nym zbiorniku wodnym (rzece, stawie
Na miękkiej wodnych lilijek bieli, lub jeziorze)
Śród boskich usnąć widziadeł”. [...]

Podbiega strzelec i staje w biegu,
I chciałby skoczyć, i nie chce;
Wtem modra fala, prysnąwszy z brzegu,
Z lekka mu w stopy załechce. [...]

Zapomniał strzelec o swej dziewczynie,
Przysięgą pogardził świętą,
Na zgubę oślep bieży w głębinie,
Nową zwabiony ponętą.

Bieży i patrzy, patrzy i bieży;
Niesie go wodne przestworze,
Już z dala suchych odbiegł wybrzeży,
Na średnim igra jeziorze. [...] 11 na średnim jeziorze – na środku jeziora
11

Wtem wietrzyk świsnął, obłoczek pryska,
Co ją w łudzącym krył blasku,
Poznaje strzelec dziewczynę z bliska;
Ach, to dziewczyna spod lasku!

– „A gdzie przysięga? Gdzie moja rada?
Wszak kto przysięgę naruszy,
Ach, biada jemu, za życia biada!
I biada jego złej duszy!

Nie tobie igrać przez srebrne tonie
Lub nurkiem pluskać w głąb jasną;
Surowa ziemia ciało pochłonie,
Oczy twe żwirem zagasną.

A dusza przy tym świadomym drzewie 12 świadome – tu: które było świadkiem
12
Niech lat doczeka tysiąca, 13 zarzewie – żar, tlące się węgle
Wiecznie piekielne cierpiąc zarzewie 13
Nie ma czym zgasić gorąca”.

169