Page 169 - polski 8 cz2

S i ł a w i t a l n a i s i ł a w y r a z u. Dzieło, według mnie, musi mieć
przede wszystkim własną siłę żywotną. [...] Piękno, w sensie starogreckim i re-
nesansowym, nie jest celem mojej rzeźby. Między pięknem wyrazu i siłą wyra-
zu zachodzi różnica funkcji. Pierwsze ma na celu zadowolenie zmysłów, drugie
posiada żywotność duchową, która [...] przenika głębiej niż do zmysłów.
Z dotychczasowej mojej wypowiedzi mogłoby wynikać, że kształt i formę
uważam za cel sam w sobie. Daleki jestem od tego. Mam głębokie przeko-
8
nanie, że w rzeźbie wielką rolę grają czynniki asocjacyjne , psychologiczne. 8 asocjacyjny – skojarzeniowy
Prawdopodobnie sens i znaczenie samej formy zależy od niezliczonych sko-
jarzeń uwarunkowanych historią człowieka. Zapewne dlatego formy zaokrą-
glone przywodzą na myśl płodność i dojrzałość, że taką formę ma ziemia,
piersi kobiece i większość owoców. [...] Każda rzeźba, jaką wykonuję, nabie-
ra w mym umyśle cech ludzkiego lub zwierzęcego charakteru i osobowości,
a osobowość ta panuje nad pomysłem.
Rzeźba moja staje się coraz mniej przedstawiająca, coraz mniej jest po-
wierzchowną kopią tego, co wizualne, staje się w ten sposób tym, co niektórzy
chcieliby nazywać abstrakcją ; dzieje się tak dlatego, że pozwala mi to w bar- 9 abstrakcja – kształt, obiekt, który nie
9
dziej bezpośredni sposób i bardziej intensywnie ukazać ludzką, psychologicz- ma odpowiednika w żadnym konkret-
ną treść mego dzieła. nym przedmiocie
tłum. Wiesław Juszczak

Myron, Dyskobol, V w. p.n.e. Katarzyna Kobro, Rzeźba Magdalena Abakanowicz,
przestrzenna, 1925 Przyjaciele, 2009

167