Page 201 - chemia_k8
P. 201

6.6      Wodorotlenki i kwasy




          Odczyn – właściwość każdego roztworu wynikająca z obecności kwasów lub zasad. Do określania odczynu stosuje
          się wskaźniki kwasowo-zasadowe.

          Wskaźniki kwasowo-zasadowe – substancje lub mieszaniny, które – po dodaniu do badanego roztworu – po-
          magają określić jego odczyn na skutek zmiany swojej barwy. Do najczęściej używanych w szkolnym laboratorium
          wskaźników można zaliczyć:
          •  roztwór fenoloftaleiny – służący do wykrywania roztworów o odczynie zasadowym (przyjmuje malinowe za-
             barwienie),
          •  roztwór oranżu metylowego – przydatny do wykrywania roztworów o odczynie kwasowym (zmienia barwę na
             czerwoną),
          •  uniwersalny papierek wskaźnikowy – pozwalający wykryć roztwory o odczynach: kwasowym (czerwona
             barwa), obojętnym (zielonożółta barwa) oraz zasadowym (granatowa barwa). Do odczytywania wartości pH służy
             skala dołączona do papierków wskaźnikowych.

          Skala pH – skala zakresu wartości od 0 do 14; dzieli się na trzy części: pH < 7 – odczyn kwasowy, pH = 7 – odczyn
          obojętny, pH > 7 – odczyn zasadowy.

            0      1      2      3       4      5      6      7      8       9     10     11      12     13     14



          Kwasy – związki chemiczne, których cząsteczki są zbudowane z atomu lub atomów wodoru i z reszty kwasowej.


                               wartościowość wodoru        I          a    wartościowość reszty
                               w kwasach                                   kwasowej (równa jest liczbie
                                     symbol wodoru       H R               atomów wodoru)
                                                              a
                               liczba atomów wodoru                        reszta kwasowa

          Kwasy można podzielić na dwie grupy:
          •  kwasy beztlenowe – w cząsteczkach związków wodoru, z których powstały, nie mają atomów tlenu (np. kwas
             chlorowodorowy HCl, kwas siarkowodorowy H S),
                                                        2
          •  kwasy tlenowe – w cząsteczkach mają atom lub atomy tlenu (np. kwas węglowy H CO , kwas azotowy(V) HNO ,
                                                                                        2
                                                                                                                   3
                                                                                            3
             kwas siarkowy(IV) H SO , kwas siarkowy(VI) H SO , kwas fosforowy(V) H PO ).
                                2   3                   2   4                    3   4
          Otrzymywanie kwasów beztlenowych
          Pierwszym etapem jednej z możliwych metod jest synteza gazu (np. chlorowodoru lub siarkowodoru) z pierwiastków.
          Następnie otrzymany gaz rozpuszcza się w wodzie. Właśnie dlatego np. wodny roztwór chlorowodoru jest nazywany
          kwasem chlorowodorowym, a wodny roztwór siarkowodoru – kwasem siarkowodorowym.

          Otrzymywanie kwasów tlenowych

          Jedną z metod otrzymywania kwasów tlenowych jest reakcja tlenku niemetalu (tak zwanego tlenku kwasotwórczego)
          z wodą. W wyniku tej reakcji powstają kwasy tlenowe.

                                                                                   199



   0610_881399_chemia_kl8_podrecznik_DRUK.indd   199                                                          10.06.2021   11:52:45
                                                                                                              10.06.2021   11:52:45
   0610_881399_chemia_kl8_podrecznik_DRUK.indd   199
   196   197   198   199   200   201   202   203   204   205   206