Page 235 - 881414_FIZYKA_podrecznik_kl_8_PP_fiipbook
P. 235

6.9    Zjawiska optyczne w przyrodzie





          Podejmij temat                      O O  Jak powstaje tęcza?




          Tęcza                                                                        światło       kropla
                                                                                     słoneczne        wody    odbicie
          Pięknym zjawiskiem świetlnym obserwowanym w przyrodzie jest tęcza. Ma                     K       L   42°
          postać  kolorowego  łuku  o  barwach  od  czerwonej  (po  zewnętrznej  stronie                    L’
          łuku) do fioletowej (po stronie wewnętrznej).                               załamanie
             Tęcza powstaje w atmosferze ziemskiej na skutek załamania, rozszczepie-
          nia i wewnętrznego odbicia światła słonecznego na kroplach deszczu, mżawki
          lub mgły. Światło słoneczne w punkcie K kropli zostaje rozszczepione, podob-
          nie jak w pryzmacie, na barwne promienie, które po wewnętrznym odbiciu
          w punktach L i L’ wychodzą z kropli, ponownie się załamują i – rozchodząc   6.44  Schemat powstawania tęczy
          się w powietrzu – docierają do oka obserwatora (il. 6.44). Kiedy oko obserwa-
         tora ustawione jest pod odpowiednim kątem względem kropli i słońca, bar-
         wne  promienie  pochodzące  od  licznych  kropel  tworzą  w  jego  oku  barwne
         widmo, czyli tęczę.
             W świetle słonecznym tęczę można zobaczyć nie tylko po deszczu, lecz
          także w kroplach wodospadu, fontanny lub zraszaczy trawy.

          Miraże

          Wśród innych zjawisk optycznych występujących w atmosferze szczególnie
          ciekawe są miraże, które polegają na tworzeniu się pozornych obrazów
          będących odbiciem przedmiotów znajdujących się na horyzoncie lub poza
          nim.
             Jednym z nich jest fatamorgana, zaobserwowana po raz pierwszy nad       Nazwa fatamorgana pochodzi od
         Cieśniną  Mesyńską.  Aby  mogła  ona  powstać,  warunki  atmosferyczne  mu-  włoskiego słowa fata, czyli ʻwróżkaʼ,
         szą sprawić złudzenie, że nieduże obiekty przekształcą się w pionowe smugi,   oraz imienia przyrodniej siostry
         stwarzając iluzję ścian i budowli zakończonych iglicami.                    legendarnego króla Artura – Morgany –
                                                                                     która mieszkała w kryształowym pałacu
             Wyróżniamy  miraże  górny  i  dolny.  Miraż  górny  to  pozorny  obraz   na dnie morza i potrafiła wznosić zamki
         powstający  w  atmosferze.  Zaobserwowano,  że  wczesnym  rankiem  po  bez-  z cienkich warstw powietrza.
         wietrznej nocy lub wieczorem po upalnym dniu warstwa powietrza w pobli-
         żu powierzchni ziemi jest chłodniejsza niż jego wyższe warstwy. Większa jest
          w związku z tym gęstość najniższej warstwy powietrza i wówczas światło sło-
          neczne odbite od przedmiotu w najniższej warstwie, przechodząc do warstw            gorące powietrze
         wyższych (o mniejszej gęstości), stopniowo się załamuje. Promień światła za-
         krzywia się ku górze. Prosty, pozorny obraz przedmiotu będzie widoczny na            zimne powietrze
         przedłużeniu promieni wpadających do oka obserwatora, odbitych od przed-
         miotu (il. 6.45).                                                           6.45  Miraż górny

                                                                                   233
   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240