Page 174 - historia 8
P. 174

5.2      Protesty marcowe i Grudzień 1970





        NOWOŻYTNOŚĆ                                     WSPÓŁCZESNOŚĆ
                                                             XX                                           XXI
        wieki
                                         marzec 1968 r. – protesty studenckie  grudzień 1970 r. – wystąpienia
                                        w Warszawie i innych miastach Polski  robotnicze na Wybrzeżu


        Podejmij temat                          z  Scharakteryzuj politykę Władysława Gomułki po Październiku.




                                            Rewizjoniści w PZPR i kampania antysemicka w partii

                                            Od lat 60. XX w. Władysław Gomułka stopniowo ograniczał swobody po-
                                            lityczne. Zlikwidowano Klub Krzywego Koła. Szykanowano sygnatariuszy
        List otwarty do partii – list       Listu 34. Niemniej jednak w PZPR istniał silny nurt tzw. rewizjonistów.
        autorstwa pracowników UW Karola     Należeli do niego głównie intelektualiści i działacze o lewicowych poglądach
        Modzelewskiego i Jacka Kuronia      (często żydowskiego pochodzenia), m.in. profesor filozofii na Uniwersytecie
        rozesłany do członków PZPR          Warszawskim (w skrócie: UW) Leszek Kołakowski oraz doktoranci UW:
        w 1965 r. Autorzy zarzucali w nim partii
        sprzeniewierzenie się ideałom Karola   Karol Modzelewski i Jacek Kuroń. Rewizjoniści domagali się powrotu
        Marksa. Postulowali ograniczenie    do ideałów Października i demokratyzacji ustroju. W 1964 r. Modzelewski
        partyjnej biurokracji i zwiększenie   i Kuroń napisali List otwarty do partii, w którym zarzucili PZPR odejście
        udziału robotników w sprawowaniu    od socjalizmu. Dwa lata później Kołakowski publicznie skrytykował ograni-
        władzy (poprzez stworzenie systemu   czanie wolności słowa w Polsce. Władze surowo potraktowały wewnątrzpar-
        rad robotniczych).
                                            tyjną krytykę. Kołakowski, Modzelewski i Kuroń zostali usunięci z partii.
        „Partyzanci” – nieformalna          Modzelewskiego i Kuronia aresztowano i skazano na więzienie.
        grupa działaczy PZPR kierowana         Władysław Gomułka – mocno wyczulony na krytykę ze strony inteligencji
        przez ministra spraw wewnętrznych   – postanowił zrobić krok dalej i pozbyć się z PZPR oraz instytucji państwo-
        Mieczysława Moczara. Skupiała
        kombatantów, głównie  z Armii       wych działaczy kontestujących jego politykę. W tym celu rozpętał napastliwą
        Ludowej, stąd nazwa. „Partyzanci”   kampanię antysemicką. Podsycali ją partyjni „partyzanci”. Hasła an-
        sprzeciwiali się liberalizacji ustroju.   tysemickie padły w PZPR na podatny grunt. W partii działacze pochodzenia
        Głosili hasła narodowe i patriotyczne.   żydowskiego mieli duże wpływy i stanowili konkurencję do awansów i stano-
        W walce o wpływy w PZPR             wisk. Silne było też przekonanie o odpowiedzialności Żydów za stalinowski
        wykorzystywali hasła antysemickie.
                                            terror (w latach 40. i 50. osoby pochodzenia żydowskiego stanowiły znaczną
                                            część funkcjonariuszy UB).
                                               Pretekstem do rozpoczęcia kampanii antysemickiej stał się wybuch woj-
        Ciekawe!                            ny sześciodniowej. Po ataku Izraela (sojusznika USA) na kraje arabskie (po-
        Wśród emigrantów znalazło się wielu   pierane przez ZSRS) w 1967 r. Gomułka oskarżył polskich Żydów o zdradę
        uczonych i twórców zasłużonych dla pol-  i wspieranie wrogów socjalizmu. W aparacie władzy przeprowadzono czyst-
        skiej kultury (m.in. Leszek Kołakowski, re-  kę. Osoby o żydowskim pochodzeniu lub podejrzewane o sympatię do Izraela
        żyser Aleksander Ford czy pisarz Henryk
        Grynberg). Wyjechała też spora grupa   usuwano z partii, urzędów, wojska, sądów i uczelni. Część zmuszono do emi-
        działaczy, którzy odpowiadali za zbrod-  gracji. Do 1969 r. z kraju wyjechało ponad 13 tysięcy Żydów. Ofiarami czyst-
        nie w czasach stalinowskich.        ki byli nie tylko Żydzi, ale również rewizjoniści, których wpływy się osłabiły.

                                      172
   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179