Page 62 - historia 8
P. 62
2.3 Rząd RP na emigracji i walka Polaków na frontach wojny
NOWOŻYTNOŚĆ WSPÓŁCZESNOŚĆ
XX XXI
wieki
30 września 1939 r. – powstanie 30 lipca 1941 r. – podpisanie układu
rządu RP na emigracji Sikorski-Majski
Podejmij temat z Podaj imiona i nazwiska osób, które sprawowały najwyższe funkcje
państwowe w Rzeczypospolitej we wrześniu 1939 r.
z Scharakteryzuj politykę Sowietów w okupowanej Polsce.
Władze na emigracji
Po agresji Sowietów na Polskę 17 września 1939 r. przedstawiciele władz
II RP podjęli decyzję o ewakuacji do Rumunii. Następnie zostali przez Ru-
munów internowani. W praktyce uniemożliwiło im to sprawowanie funk-
cji państwowych. Aby zachować ciągłość prawną państwa, jesienią 1939 r.
we Francji zaczęły się organizować emigracyjne władze Polski. Prezydentem
został Władysław Raczkiewicz. Ignacy Mościcki, zgodnie z obowiązującą
konstytucją kwietniową, przekazał mu uprawnienia głowy państwa.
Prezydent Raczkiewicz powołał nowy rząd. Na czele emigracyjnego ga-
Władysław Raczkiewicz w czasie binetu stanął gen. Władysław Sikorski. Objął on także stanowisko Naczel-
I wojny światowej stał na czele
komitetu, który kierował procesem nego Wodza. Pod koniec 1939 r. prezydent powołał organ doradczy – Radę
tworzenia polskich formacji Narodową Rzeczypospolitej Polskiej. Rada stanowiła namiastkę polskiego
militarnych w Rosji. W 1918 r. parlamentu na uchodźstwie. Tworzyli ją głównie przedstawiciele ugrupowań,
wstąpił do Wojska Polskiego. które przed wojną były opozycją sanacji. Przewodniczącym Rady Narodowej
W czasach II Rzeczypospolitej
sprawował urząd ministra spraw RP został Ignacy Jan Paderewski.
wewnętrznych. W latach 1930–1935 Początkowo polski rząd na uchodźstwie działał we Francji. Po klęsce tego
był marszałkiem senatu. Od 1934 r. państwa przeniósł się do Londynu – dlatego jest określany jako rząd londyński.
stał na czele Światowego Związku
Polaków. Od 30 września 1939 r. Organizacja Polskich Sił Zbrojnych
do śmierci w 1947 r. był prezydentem
RP na uchodźstwie. Celami nowych władz Rzeczypospolitej były: walka z Niemcami u boku
aliantów, reprezentowanie polskich interesów na arenie międzynarodowej
oraz odbudowa wolnej i demokratycznej Polski w przedwojennych granicach.
Aby wypełnić pierwsze zadanie, Sikorski natychmiast przystąpił do organizo-
wania Polskich Sił Zbrojnych (w skrócie: PSZ). Do tworzonych oddzia-
łów we Francji i Wielkiej Brytanii wstępowali żołnierze, którzy przedostali
się na zachód Europy przez Rumunię lub Węgry, oraz Polacy przebywający
na emigracji. Wiosną 1940 r. pod bronią było już 85 tysięcy osób. Polskie
jednostki wzięły udział w kampaniach norweskiej i francuskiej. Potem uczest-
niczyły w bitwie o Anglię oraz w walkach o Tobruk w Afryce.
60
